Historia polskiej społeczności w Algierii jest fascynującym przykładem międzynarodowej współpracy i wymiany kulturowej. XIX-wieczna emigracja, początkowo związana z francuską obecnością w regionie, położyła fundamenty pod przyszłe relacje polsko-algierskie. Pierwsi polscy osadnicy, często uciekający przed represjami w kraju, znajdowali w Algierii nie tylko schronienie, ale również możliwości rozwoju zawodowego. Lata po uzyskaniu niepodległości przez Algierię przyniosły prawdziwy rozkwit polskiej obecności w tym kraju. Polscy eksperci, reprezentujący różnorodne dziedziny – od medycyny po sztukę i sport – aktywnie uczestniczyli w budowaniu nowoczesnego państwa algierskiego. Ich zaangażowanie i profesjonalizm sprawiły, że stali się cenionymi członkami algierskiego społeczeństwa. Wśród polskich specjalistów szczególnie wyróżniają się trzy postacie. Marian Konieczny pozostawił po sobie monumentalne dzieła zdobiące algierskie miasta. Doktor Zofia Gerlach swoją pracą przyczyniła się do rozwoju algierskiej służby zdrowia. Stefan Żywotko zapisał się w historii algierskiego futbolu jako jeden z najwybitniejszych trenerów.

Za charyzmatycznym Jerzym Maksymiukiem - dyrygentem, pianistą i kompozytorem stoi jego żona Ewa, która organizuje jego codzienne życie, inspiruje do pracy i zapewnia psychiczne wsparcie.

Dziadek organizuje przyjęcie z okazji Pierwszej Komunii wnuka. Podczas imprezy na jaw szybko wychodzą liczne animozje między krewnymi.