Vittorio, syn urzędnika bankowego, w wieku 18 lat dołączył do lokalnego teatru. Wkrótce założył własną firmę, zajmującą się produkcją spektakli, w których brał udział z pierwszą żoną (Giuditta Rissone). Pierwsze sukcesy filmowe zaczął odnosić jako aktor. Dużą popularność przyniosły mu populistyczne komedie Mario Cameriniego ["Dam milion" [35], Pan Max [37], "Domy towarowe" [39]]. W czasie II Wojny Światowej de Sica zajął się reżyserią. W 1948 nakręcił "Złodziei rowerów", za który to film otrzymał specjalnego Oskara. Do innych słynnych obrazów należą: Umberto D" [52], "Matka i córka" [60], "Małżeństwo po włosku" [64] i "Ogród Finzi-Continich" [70].
Umarł w 1974 roku, w wieku 72 lat.