Bohaterem zrealizowanego w koprodukcji polsko-niemieckiej serialu jest 12-letni Max. Jego ojciec, Mateusz, jest naukowcem, fizykiem - teraz uczestniczy w wyprawie ekipy archeologów prowadzących prace wykopaliskowe w Andach. Max, wykraczający swą wiedzą poza przeciętność, nie jest lubiany przez swych szkolnych kolegów, tym bardziej że jest nowym uczniem w klasie. Jedynym jego przyjacielem jest Matylda, równie szalona jak Max, przezywana Dziką. Mateusz znajduje w Andach tajemniczy przedmiot - słoneczną włócznię, wydzielającą niezwykłe, jak się potem okaże, pozaziemskie promieniowanie..

Adaptacja niegdyś bardzo głośnej, dziś już nieco zapomnianej książki Jarosława Iwaszkiewicza. Przedstawione z epickim rozmachem dzieje polskiej inteligencji od "pierwszych dni lipca 1914 roku" do jesieni roku 1947. Historyczne przełomy i kataklizmy sąsiadują w serialu Kutza z równie burzliwymi dziejami miłości, zdrad i tragedii, których doświadczają poszczególni bohaterowie. Jest zarazem film ten epitafium dla duchowego oblicza kultury polskiej, a po trochu i europejskiej, ukształtowanego w XIX wieku. [www.filmpolski.pl]

Scenariusz serialu oparto na motywach cyklu powieściowego Ewy Szelburg-Zarembiny. Osobiste dramaty ludzi pochodzących z ubogich warstw społecznych są ukazane na tle ruchów niepodległościowych i rewolucyjnych w zaborze rosyjskim na przełomie XIX i XX wieku. Film przedstawia ich walkę o przetrwanie przy jednoczesnym zachowaniu godności. Jest to też opowieść o rodowodzie znacznej części polskiej inteligencji. Główną bohaterką serialu jest Joanna, osierocona dziewczynka, uparcie poszukująca szczęścia, której życie przypadło na czas burzliwych wydarzeń historycznych, w których uczestniczyli Polacy, od rewolucji 1905 do I wojny światowej. Małą Joannę gra Jowita Miondlikowska. W roli Joanny już nieco starszej zadebiutowała i odniosła sukces Joanna Trzepiecińska, wówczas studentka III roku szkoły teatralnej. [za www.filmpolski.pl]

Film przedstawia cztery pierwsze dni Powstania Warszawskiego z perspektywy Krzysztofa Kamila Baczyńskiego i jego towarzyszy broni, przeplecione wspomnieniami poety.

Dwunastoletni Alek mieszka w domu dziecka. Nie pamięta swojej matki, ale wierzy, że żyje, że kiedyś ją spotka. W tajemnicy pisze do niej wzruszające listy. Kiedy w domu dziecka pojawia się "Nowy", Alek pomaga mu odnaleźć się w nowym środowisku. Maskuje jednak swoją opiekę szorstkim zachowaniem. Podobnie odnosi się także do Anny, młodej wychowawczyni, która wzbudza w nim zaufanie. Powierza jej tajemnicę swoich listów do matki. Dziewczyna, by uchronić Alka przed rozczarowaniem, mówi mu, że nie ma matki. Zraniony chłopiec staje się agresywny i zamknięty w sobie. Odczuwa samotność po odejściu "Nowego" i wyjeździe Anny. Pewnego dnia w pięknym śnie Alek widzi swoją matkę. W nocy ucieka z domu dziecka, szybko jednak zawraca z drogi.