Madeleine Albright 

Madeleine Korbel Albright, (ur. 15 maja 1937 w Pradze, Czechosłowacja, obecnie Czechy), amerykańska dyplomatka żydowskiego pochodzenia, sprawowała funkcję 64 amerykańskiego sekretarza stanu.

Została nominowana przez prezydenta Billa Clintona 5 grudnia 1996 na stanowisko sekretarza stanu. Oficjalnie objęła stanowisko 64. sekretarza stanu USA 23 stycznia 1997 roku. Albright była pierwszą kobietą na stanowisku sekretarza stanu (Condoleezza Rice jest drugą kobietą na tym stanowisku).

Po ukończeniu Wellesley College ze specjalnością w dziedzinie nauk politycznych, rozpoczęła studia w Szkole Wyższych Studiów Międzynarodowych na Uniwersytecie Johna Hopkinsa. Uzyskała również certyfikat w Instytucie Rosyjskim na Columbia University oraz tytuł magistra i doktora prawa publicznego i rządowego również na Columbia University.

Od 1978 do 1981, Albright była członkiem Narodowej Rady Bezpieczeństwa, gdzie jako pracowniczka Białego Domu odpowiedzialna była za politykę zagraniczną. Od 1976 do 1978 sprawowała funkcję szefa doradców prawnych senatora Edmunda Muskie.

W latach 1981-1982, Albright zostało przyznane członkostwo w Międzynarodowym Centrum Woodrowa Wilsona a przy Smithsonian Institution. Opisała tam rolę prasy i mediów podczas zmian politycznych w Polsce na początku lat 80.

Od 1981 do 1982 sprawowała również funkcję starszego członka ds. spraw sowieckich i Europy Wschodniej Centrum Strategii i Studiów Międzynarodowych. Przewodziła badaniom nad rozwojem i dążeniami ZSRR i państw satelickich.

W 1981 została współzałożycielką Centrum Polityki Narodowej, objęła wówczas stanowisko przewodniczącej tej organizacji.

W 1982 Albright została mianowana profesorem spraw międzynarodowych i dyrektorem ds. kobiet w Programie Spraw Zagranicznych na Uniwersytecie Georgetown, na Wydziale Spraw Zagranicznych. Prowadziła zajęcia ze studentami oraz kursy z zakresu amerykańskiej polityki zagranicznej, dyplomacji rosyjskiej, polityki państw Europy Środkowo-Wschodniej.

Zanim została sekretarzem stanu, Albright sprawowała funkcję członka gabinetu prezydenta Billa Clintona.

Albright została mianowana amerykańską ambasador przy Organizacji Narodów Zjednoczonych. Jej pierwsza praca w roli dyplomaty, rozpoczęła się krótko po inauguracji Billa Clintona na prezydenta, 9 lutego 1993 roku. Podczas pracy w ONZ Albright miała chłodne stosunki z sekretarzem generalnym ONZ - Boutrosem Boutrosem-Ghalim.

W maju 1959 poślubiła dziennikarza prasowego Josepha Albrighta, z którym miała później trzy córki. Rozwiedli się w 1982 roku. Albright jest poliglotką, bardzo dobrze mówi po angielsku, francusku, czesku, jak również dobrze mówi i czyta po rosyjsku, niemiecku i polsku.

Znana jest ze swoich broszek, które zakłada odpowiednio do wszelkiego rodzaju okazji. W czasie uroczystości związanych z marynarką amerykańską (Navy), miała założoną broszkę w kształcie kotwicy, natomiast w czasie spotkania z Saddamem Husajnem - w kształcie węża.

Przed rozpoczęciem II wojny światowej, jej ojciec Josef Korbel wraz z rodziną poszukiwał schronienia w Belgradzie w Jugosławii, gdzie przebywał z misją dyplomatyczną z Czechosłowacji. Mogło jej to uratować życie, ponieważ wielu czeskich i słowackich Żydów zginęło w Holokauście. Albright o swoim żydowskim pochodzeniu dowiedziała się dopiero będąc dorosła.

W 2003 roku wydała swoją autobiografię: Madeleine Albright. Madam Secretary (2003). W Polsce książka ukazała się w połowie 2005 roku pod tytułem Madeleine Albright. Pani Sekretarz Stanu.