Bruno Mattei 

Urodzony 30 lipca 1931 roku, Bruno Mattei dorastał w Rzymie, we Włoszech, gdzie jego ojciec posiadał małe studio montażowe. W wieku 20 lat, Mattei zaczął pracować dorywczo w firmie swojego ojca jako jego asystent, a następnie na kilku innych stanowiskach. Chciał pójść śladami swojego ojca i zostać montażystą i Brunowi ta sztuka się udała. Pracował jako montażysta dla wielu reżyserów m.in. dla Roberto Bianchi Montero i Nicka Nostro, i w latach 60-tych oraz na początku 70-tych zmontował ponad 100 filmów.

Po tym jak miał okazję pracować ze słynnym hiszpańskim reżyserem Jessem Franco, Mattei zadebiutował w 1970 roku pod pseudonimem Jordon B. Matthews jako reżyser, dramatem - "Armida, il dramma di una Sposa". Mattei ostatecznie miał więcej pseudonimów niż jakikolwiek reżyser na świecie. Ponownie zajął się montażem by powrócić na dobre w 1977 roku dwoma niskobudżetowymi thrillerami erotycznymi - "KZ9 - Lager di Sterminio" (Womens Camp 119) i "Casa privata per le SS" (SS Girls). Mattei poszedł w kierunku filmów łamiących tabu. Nie bał się kręcić filmów porno i filmów z gatunku mondo. Wszystkie reżyserował pod swoimi pseudonimami. Koncentrując się na "wartościach szokujących" wymienię tylko: "Le notti porno nel mondo" (Mondo Erotico) z 1977 roku, "Sexual aberration - sesso perverso" z 1979 roku i "Sesso perverso, mondo violento" z 1980 roku, aby nie wymieniać wszystkich. W poszukiwaniach nowych pomysłów do swojego kina eksploatacji, Mattei poszedł w kierunku "nunexploitation" czego efektem jest erotyk - "La vera storia della monaca di Monza (The True Story of Nuna of Monza) z 1980 roku i horror - "L'altro inferno" (The Other Hell) z 1980 toku. Oba z nich powstały przy współpracy ze scenarzystą i reżyserem Claudio Fragasso, który pomógł Mattei napisać i wyreżyserować te produkcje.

Zaczynając pod kolejnym swoim pseudonimem (Vincent Dawn), Mattei w 1980 roku wyreżyserował film pt. "Piekło żywych trupów" (Virus). Niskobudżetowy zombie horror inspirowany przez inne "zombie" i "cannibal" filmy takie jak: "Świt żywych trupów" (Dawn of the Dead) z 1978 roku, w reżyserii G.A.Romero do którego to soundtrack w wykonaniu grupy Goblin stał się hitem nie tylko we Włoszech, ale i zagranicą, oraz film Lucio Fulciego z 1979 roku - "Zombie pożeracze mięsa" (Zombi 2), który został sfilmowany w Hiszpanii z użyciem materiałów kręconych w dżungli Nowej Gwinei.

Po nakręceniu dwóch filmów z gatunku "womens in prison" z Laurą Gemser w roli głównej, Mattei wyreżyserował w 1983 roku do spółki z Claudio Fragasso film fantasy - "I sette magnifici gladiatori" (The Seven Magnificent Gladiators). Obaj współpracowali też przy horrorze sci-fi z 1984 roku - "Szczury: Noc grozy!" (Rats - Notte di terrore), inspirowanym futurystycznymi filmami z początku lat 80-tych, a którego to Mattei uważa za jego najlepszą pracę, pomimo niskiego budżetu jakim dysponował. Mattei pracował zawzięcie przez całe lata 80-te po drodze reżyserując parę Spaghetti Westernów, kilka filmów akcji, a także około połowę z "Zombie pożeracze mięsa 2" (Zombi 3) z 1988 roku, po tym jak Lucio Fulciego zdjęto z produkcji, choć nazwisko Mattei'ego nie widniało w napisach końcowych.

We wczesnych latach 90-tych, Mattei wyreżyserował serię erotycznych thrillerów i nakręcił w 1995 roku film dla telewizji - "Cruel Jaws", który został zainspirowany hitem Stevena Spielberga z 1975 roku - "Szczęki" (Jaws). Choć niektórzy uważają jego filmy za tanie, nudne, nieudane technicznie przez ich niski budżet i ogólnie ubogie w wartości produkcje to Mattei pozostaje wpływowym i kultowym reżyserem na całym świecie, za swoje radykalne produkcje i chęć bezpośredniego pokazania czegokolwiek nowego, łamiącego, temat tabu.

Bruno Mattei zmarł 21 maja 2007 roku w wieku siedemdziesięciu sześciu lat.