Gregory Harrison I

Amerykański aktor szklanego ekranu Gregory Harrison urodził się 31 maja 1950 roku w Avalon, na Wyspie Santa Catalina, w stanie Kalifornia. Jego matka Donna (ur. 1928 w Hollywood) była ambitną tancerką, ojciec był trzydzieści osiem lat 'kapitanem Eddie', dowodził statkiem Glassbottom i woził turystów wokół dawnej Zatoki Avalon. Gregory spędzał swoją młodość pływając, łowiąc ryby i nurkując dla monet rzucanych przez turystów. Ma starszą siostrę Kathleen i młodszego brata Christophera.

Od wczesnych lat chodził często do kina 'Teatr Kasyno', będącym dla niego wspaniałym miejscem spotkań i podziwiania filmu w Avalon. W 1966 roku miał okazję podpatrywać jak powstaje filmowa komedia muzyczna "The Glass Bottom Boat" z Doris Day, Rodem Taylorem i Arthurem Godfreyem.

Po ukończenie studiów w 1968 rok, spędził kilka miesiący badając plaże i fale centralnej meksykańskiej linii przybrzeżnej, a po powrocie został na małej uczelni w stanie Południowej Kalifornii na plaży San-Huan Capistrano, gdzie występował w miejscowym teatrze. Praca na scenie sprawiła mu wielką radość, ale jego serce był nie w kursach uczelni, i jakość jego stopni była biedna. Opuścił szkołę i przygotowywał możliwości kariery w Hollywood. Jednak dostał wezwanie do wojska. Po rozważaniu zdecydował służyć przez trzy lata w armii. W styczniu 1969 złożył przysięgę przy Indukcji Centrum Los Angelesie i był przetransportowany do Fort Ord, w stanie Kalifornia. Wytrzymał tam tylko niewiele tygodni, zaczynał odmawiać gwałtownych rozkazów, miał długi, kary i wyczerpujący proces wojskowego przez prawne kanały. Jego szkolenie zostało jednak przedłużone, po kilku miesiącach nauki przy Fort Sam Houston, w Teksasie- wiosną i latem 1969 zajmował się helikopterem medycznym. Wkrótce przeniósł się do Wojskowego Szpitala w Landstuhl w Niemczech. Chociaż wypełniał swoje medyczne obowiązki dobrze, został zamknięty do małej sali w suterenie koszar. Swoje godziny spędzał samotnie grając na gitarze i śpiewając. Po kilku miesiące mógł śpiewać dla publiczności.

Mając 19 lat po raz pierwszy w życiu ujrzał na własne oczy śnieg.

Po dwadziestu pięciu miesiącach prawnej kłótni, bolesnym zaniepokojeniu, i biurokratycznej taktyktycznej zwłoki, powrócił do Cataliny i wkrótce podjął pracę jako śpiewak w miejscowej nocnej restauracji. Po raz pierwszy występił w muzycznym teatrze w "The Fantasticks", przyjmując centralną rolę El Gallo. Korzystał z doświadczenia znanego hollywoodzkiego aktora Jasona Robardsa, który był obecny na wyspie podczas realizacji filmu "Wojna między mężczyznami i kobietami" (1972) z Jackiem Lemmonem. Robards wszedł za kulisy, wychwalał dobrą robotę Gregoryego i zaproponował jemu, by został aktorem. Zachęcony -19 września 1971 roku wyruszył do Hollywood.

Przez następne sześć lat krążył wokół kilku znanych obecnie szkół w Los Angeles, ucząc się technik i wymagów, by pomyślnie stworzyć karierę w Hollywood. Poza tym regularnie śpiewał w nocnych klubach z nadzieją na odkrycie przez agenta. Pracował też m.in. jako chłopiec dostawy. Brał udział w edukacyjnych filmach dla dzieci i pojawił się w nieudanym filmie "The Harrad Experiment" [1973], gościnnie w serialach CBS: "Barnaby Jones" [1976] i "M*A*S*H" [1976] oraz telefilmie "Trylogia przerażenia" [1975] z Karen Black. Otrzymał tytułową rolę w serialu TV "Ucieczka Logana" [1977]. Na planie telewizyjnego dramatu "Zbieranie" (The Gathering) poznał aktorkę Stephanie Zimbalist, z którą potem wystąpił na Bradwayu w musicalu "Festiwal". Grał na scenie Teatru Forda w Waszyngtonie. Był reżyserem odcinków serialu CBS "Trapper John, M.D." [1979]. Za rolę telewizyjną Michaela Sharpe w serialu "Falcon Crest" [1989-1990] otrzymał w 1991 roku nagrodę Soap Opera Diges.

W 1980 roku razem z producentem Franklinem R. Levy (ur. 1948- zm. 1992) założył Catalina Production Group, przedsiębiorstwo produkcji i teatru w Los Angeles. Przez następne 11 lat, wyprodukowali liczne projekty sceniczne i prawie dwa tuziny telewizyjnego kina. Catalina była istotną siłą w miejscu teatru Los Angeles od 1981 do 1992, a przedstawienia te zdobywały 150 miejscowych nagród teatralnych, m.in. za "Pośpieszne serce" (The Hasty Heart, 1982) z Cheryl Ladd (Los Angeles Drama Critics Award za najlepszą produkcję, najlepszy aktor - Gregory Harrison) oraz za "Picnic" (1986), Gregory odebrał Dramalogue Award. W 1990 dostał nagrodę honorową za włożony wkład w Teatr Los Angeles.

W 1981 roku ożenił się z aktorką Randi Oakes (serial "CHiPs"). Mają trzy córki -Emma, Lily, Kate oraz adoptowanego syna Quinna.