Każdy narzeka że niby nic się w tym sezonie nie dzieje, ale przecież nie o to w tym wszystkich chodziło! Biały Lotos to klimat, klimat wakacji i bogactwa, a nie jakaś opowieść szpiegowsko-kryminalna. Sezon 3 jest tak przesiąknięty takim magicznym klimatem, że oglądanie każdego odcinka jest jak delektowanie się pomału rozpuszczającą się czekoladą w ustach. Pokazanie różnych relacji między ludźmi, w rodzinie, w przyjaźni, pokazanie na czym są one zbudowane, jakie przesłaniają im wartości, jakie są powody takich a nie innych relacji - to wszystko sprawia że film ma klimat i jest pełny treści, choć wbrew pozorom nikt nie gania się z siekierą bądź nie ucieka rozpędzonym autem przez środek miasta - bo to jest serial a nie film akcji. Najłatwiej pokazać w filmie jakąś strzelaninę, a najciężej jest przedstawić wewnętrzną zmianę człowieka, a tutaj mamy przemianę niemalże przy każdym bohaterze: Timothy Ratliff z ojca i bezwzględnego finansisty zamienia się w zagubionego i załamanego małego chłopca na krawędzi samobójstwa czy morderstwa, jego żona z ćpunki/lekomanki okazuje się być kobietą która trzyma całą rodzinę w jakiś ryzach, na początku nie lubimy jej najstarszego syna Patricka a na koniec okazuje się że ten Petrick wzbudza w nas nawet pewnego rodzaju litość, jego siostra udaje matkę Teresę a okazuje się być zwykła rozpuszczoną bogaczką która sama nie wie co ze sobą zrobić i nie jest gotowa na żadne poświęcenia, jej młodszy brat Sam to jedna z najbardziej tragicznych postaci w tym serialu, który chcąc zadowolić wszystkich nie umie zadowolić siebie samego i tak naprawdę dopiero wchodzi w różne doświadczenia życia dorosłego, miękki ochroniarz Gaitok od machania na przywitanie gościom na koniec udowadnia że jest w stanie pociągnąć za spust i zastrzelić człowieka, prostytutka Chelsea pomimo tego że myślimy że jest z facetem dla pieniędzy przez cały sezon pokazuje nam jak wielkie uczucia czuje do swojego sponsora/tatusia i jak toksyczny i tragiczny jest ich związek, zły Jim który niby zabił w poprzednim sezonie swoją bogatą żonę okazuje się że tak naprawdę więcej pomaga Belindzie niż jego żona, sama Belinda pokazuje nam że stała się ostatecznie jak ci bogacze i zależy jej na kasie i potraktowała swojego kochanka tak samo jak była traktowana w I sezonie przez innych co jej obiecywali gruszki na wierzbie, przyjaciółki pokazują że jak w każdej przyjaźni kobiecej istnieją intrygi i obgadywanie jednak solidarność jajników zwycięża i dziewczyny pozostają razem itd itd. Po prostu w tym sezonie każdy bohater jest bardzo charakterystyczny (no może poza Zionem i jego relacja z matką była najsłabiej pokazana), i dochodzi w nim wielkiej przemiany albo odnalezienie siebie w trakcie zaledwie tygodniowych wakacji. To że nie było tutaj nie wiadomo jak wielkiej akcji, strzelaniny, wielkiego morderstwa itd - uważam że nie o to w tym wszystkich chodziło. I muzyka była jak zawsze świetna i było jej bardzo dużo w tle.