Znajdują się sam na sam w pokoju, odcięci przez Niemców, od powstańców, jak z początku
mogłoby się wydawać. Czerwony agent celuje mu w głowę na oczach Cichociemnego, a gdy
granat wybucha i przybywa odsiecz powstańców, kapitan jak gdyby nigdy nic sobie wychodzi z
pokoju i rzuca jeszcze w stronę naszego głównego bohatera ironiczny tekścik którego nie
powstydziłby się Bruce Willis w dwóch pierwszych częściach ,,Die Hard''. Podobna sytuacja
bodajże w siódmym odcinku z udziałem Karkowskiego, który raz po raz odłącza się od
powstańczego plutonu, próbując przedostać się na stronę niemiecką, czego nie zauważają tak
doświadczeni oficerowie wywiadu jak Janek czy Bronek Woyciechowski właśnie. Na
podsumowania siódmej serii poczekam do ostatniego odcinka, ale zupełnie inaczej
wyobrażałem sobie realizacje ostatniego aktu bądź co bądź bardzo dobrego i wciągającego
serialu o tematyce polskich losów wojennych w drugiej Wojnie Światowej, których to seriali i
filmów ciągle mało na polskim rynku kinematografii.