To prawda. Ta scena idealnie pokazuje metodę tego serialu - ważne sceny niekoniecznie są tutaj na pierwszym planie, czasem są dobrze skryte, nienachalne. Prawdziwa problematyka wkracza niejako tylnimi drzwiami. Po prostu dobrze skrojony i wyreżyserowany serial.

Dokładnie i to jest tu świetne.Dla chłopaka toczy się walka o przyszłość ale to jego świat.Poza nim kazdy z nas ma własny, pracę od - do, swoją rutynę, swoje problemy, sprawy itd. Zwieńczeniem tego jest dla mnie końcowa scenę, czy jedna z końcowych, gdy Pani prokurator zdejmuje buty na obcasie, wskakuje w adidasy i wychodzi z sali sądowej.- co mówi, " ok, wszystko wszystkim, ale poza tym, że jestem tu, mam też swoje życie prywatne".Choc z drugiej strony w scenie z policjantem na emeryturze, gdy jednak przy drinku mówią o tym, by dorwać tego doradcę, widzimy , że jednak nie myślą szablonowo, co daję pewna nadzieję, że jednak niektórym zależy, jeśli wiecie co mam na myśli.

Dla mnie znamienna jest scena mowy końcowej pani prokurator. Trzymając nóż (w prawej ręce) mówi o zadanych 22 ranach i wykonuje kilka takich ruchów w powietrzu. I wtedy do niej dociera, że Naz jest leworęczny - my widzimy to to przy jego wyjściu z więzienia gdy składa podpisy i na samym początku gdy robi notatki na uczelni, To właśnie ten detal utkwił mi n samym początku i śledziłem kiedy zostanie wykorzystany w śledztwie. Został ukazany w niezwykle interesujący i niespodziewany sposób, co też punktuje u twórców - bo pokazuje, że każdy popełniał tam błędy/nie zawsze miał wgląd w pełen obraz- np. w tym przypadku obrona nie zainteresowała się dokumentacją, w jaki sposób ciosy zostały zadane. Dla niektórych to dowód na słaby scenariusz - a dla mnie na konsekwentne przedstawienie postaci i realizm świata przedstawionego.