Jedyne co było warte oglądania w sezonie drugim to historyjki poboczne, czyli retrospekcje dotyczące Hioba oraz kopaczy zwłok, pokazujące zawiłe relacje między aniołem i demonem. Niezdarność demonów i aniołów też całkiem zabawna. Wątek główny z Gabrielem tak płytki, że od razu można się domyśleć o co chodzi, a wątki lesbijskie i gejowskie to po prostu żenada.