Ale znaczy tylko tyle, że tacy bohaterowie pociągają Skandynawów. Błyskotliwi outsiderzy, bez rodziny czy bliskich osób, najczęściej po przejściach i z jakimiś problemami osobistymi. Teraz czytam cykl, w którym na przeciw siebie staje dwóch policjantów: jeden alkoholik, właściwie taki żul z odznaką, który pomiędzy kolejnymi sprawami zapija się na amen (zwłaszcza w godzinach pracy), a drugi jest rasistą i gwałcicielem, który ani ze swoimi poglądami, ani skłonnościami (z jakiegoś powodu uwodzi, a następnie gwałci koleżanki z pracy) specjalnie się nie kryje. Obaj mają wyniki, więc szefostwo przymyka oczy na ich wyskoki. W rzeczywistości, po pierwszym czy drugim wyskoku wylecieli by na pysk pomimo wyników i pociągnęli by za sobą jeszcze połowę zwierzchników z komendantem głównym na czele.

Można wiedzieć jaki tytuł ma to, co czytasz? Mówię o tym cyklu z policjantami.

rok temu? wtedy pisałem o Harrym Holu i trylogii z Oslo: Czerwone gardło, Trzeci klucz, Pentagram. autor Jo Nesbo.

Dzięki. Słyszałem o Nesbo ale jeszcze go nie czytałem.