Miałem trochę inne odczucia, bo dorabiałem na studiach i w wakacje w sklepie. Mam wrażenie, że ten serial został stworzony przez osobę, która nigdy w sklepie nie pracowała i ma jedynie wyobrażenie, jak taka praca wygląda.

Ale zacznę od tego, co mi się podobało:

- Scena z pieczywem – możliwe, że to najlepsza scena w całym serialu, bo zawsze chciało się przyłapać kogoś takiego i wywlec za sklep :P
- Klient/menel – stały bywalec – zna wszystko i wszystkich, zawsze kupuje to samo. Takie postaci faktycznie się zdarzają.

Mimo wszystko, mam wrażenie, że zmarnowano potencjał. Mogli na przykład na początku każdego odcinka wrzucać jakąś zabawną scenę związaną z problemami lub konwersacjami z klientami na kasie, a tego praktycznie nie było.

Brakowało też żartów z typowych sytuacji sklepowych, jak choćby irytująca muzyka lecąca w pętli – pracownicy po kilku dniach znają ją na pamięć. Albo przygód związanych z układaniem towarów, odbiorem dostaw, czy żartów z palet tarasujących przejścia, jak w Biedronce. Mało było takich typowych, codziennych smaczków.

A główna bohaterka... no cóż, to najgorsza pracownica, jaką sklep widział. W pierwszym dniu dostaje zadanie, żeby wyłożyć fajerwerki – i co robi? Opiernicza się. Później tłucze szkło – zostawia. Myli się na kasie.

Jeszcze jedna rzecz mnie zdziwiła – przedstawili wykładanie mrożonek jako najgorszą robotę na świecie. A ja sobie myślę: „COOOO?” Mrożonki są duże, łatwe do układania, a do tego mają długą datę ważności, więc nie trzeba co chwilę sprawdzać terminu. Wystarczy się cieplej ubrać. Najgorsza praca to jarzyniak albo nabiał – tam trzeba ciągle sprawdzać, czy produkty są jeszcze zdatne do sprzedaży.