Zacznijmy od nie:
1. Przedstawienie zdolności głównego bohatera Willa Grahama (bowiem to on, a nie tytułowy Hannibal Lecter jest
wiodącą postacią zakrawa o Smallville. To działa raz, drugi, ale nie zawsze. Graham jest w swoich "retrospekcjach"
nieomylny i to jest duży błąd scenariuszowy.
2. Dłużyzny (kolejny błąd scenariuszowy), w których możemy (albo powinniśmy wg twórców) poznać głębszą
motywację postaci. Niestety porażka. Sporo scen jest ważnych lub bardzo ważnych dla fabuły, ale połowę można by
wyrzucić na etapie montażu.
3. Epizod bodajże drugi (nie pamiętam), gdzie Hannibal w tempie ekspresowym (bo dowiaduje się o sprawie od
Grahama) kobietę na poroże jelenia. Z jakimkolwiek realizmem to nie ma nic wspólnego.
4. Rola Jack'a Crawford'a jest niekonsekwentna. Raz jest to wybitnie inteligentnym agentem FBI, a chwile potem
ślepym na fakty i to co widzi pajacem. Nie wiem czemu taka postać miałaby kierować odpowiedzialną komórką w
FBI. Pewnie dlatego, że było tak u Harrisa. Porażka scenarzystów.

Tak
1. Mads Mikkelsen. Genialny. Tak samo jak Hugh Dancy. W ogóle pod względem aktorskim - bardzo wysoki poziom.
Troszkę zmarnowana rola Laurence'a Fishburne'a - to bardzo dobry aktor.
2. Genialny klimat - to także kwestia montażu i muzyki.
3. Wciągające pomysły na działania psychopatycznych morderców. Nie wiem, czy korzystają z jakieś bazy danych
kryminalnych, czy też wymyślają je (kejsy) na potrzeby serialu, niemniej jednak są to pomysły jak dla mnie,
początkującego seryjnego mordercy, oryginalne. Sporo się mogę nauczyć :P. A przynajmniej obejrzeć serial z
ciekawością, co tym razem się zdarzy.

Serial jest ciężki, ciężki od emocji, od brutalności i przemocy. Odnoszę wrażenie, że twórcy stąpają po linie i nie
wiadomo, czy dojdą na drugą stronę, czy też spadną w przepaść ukazując mroczną naturę człowieka (a raczej
sprawców).

Chwilami serial trąca Seven, czy Milczeniem Owiec ( i tego chyba oczekujemy od produkcji tego typu). Ale to są tylko
chwile.