Zapowiedzi, zwiastuny, zdjęcia, sama historia – wszystko wskazywało na to, że to będzie dobry serial rozrywkowy. Wciągający, z magnetyczną postacią w roli głównej, podnoszący ciśnienie. Ale niestety to, co fundują nam twórcy, to bardzo nudna opowieść rozciągnięta na 9 długich odcinków (niektóre mają prawie 1,5h!), które nie mają żadnych szans, żeby utrzymać widza przed ekranem. Miałyby, gdyby nie były o tym samym – wystawne życie Anny, kradzież samolotu, wyzywanie innych od grubych czy bezguści, powoływanie się na fundusz powierniczy. Może połowa z nich (flashbacki, Maroko) ma coś do przekazania.

Anna jest zaprezentowana jako osoba antypatyczna, okrutna, ale twórcy w ogóle nie pokazują tego, że jest sprytna, nie dają nam wglądu do jej sztuczek. Przefarbowała włosy, więc zaczęli ją brać na poważnie. A, jeszcze dokonała zmian w garderobie. I już – tyle wystarczy. Wszystko jest miałkie i powtarzalne. Żeby tego było mało, to od początku w centrum uwagi jest Viv, nie Anna.

Dostajemy szczegóły dotyczące jej życia małżeńskiego, rozterki dziecko-kariera, wreszcie to, że bardzo chce odbudować swoją karierę, ale poza gadaniem o tym, jak bardzo jej materiał się sprzeda, nie daje naczelnemu żadnych namacalnych dowodów na to, że faktycznie tak będzie. A mnie zupełnie nie obchodzi Viv. Powinnam sobie zadawać pytanie „kim jest Anna?”. Już pomijam to, że miałam dysonans, że tak nieogarnięta dziennikarka z wiecznie zdziwioną miną była w stanie rozpracować Annę. Zakładam, że to miał być ten element satyryczny w związku z prezentacją w krzywym zwierciadle dziennikarskiego środowiska.

I być może nie byłoby tak źle, gdyby twórcy zdecydowali się, jaki front obierają: czy robią z Anny ofiarę czy jednak łowcę. Bardziej skłaniają się ku tej drugiej opcji (zwłaszcza w drugiej połowie sezonu), ale jednak trochę się wahają.

Więcej opowiadam w recenzji: https://youtu.be/W7bLoZ3BYlk