Obejrzałem pierwsze trzy odcinki serialu i jestem pod sporym wrażeniem. Zapowiada się wielki hicior fantasy, który będzie towarzyszć nam przez następne lata.

Zaczynając od kwestii technicznych - serial wygląda obłędnie. Duża w tym zasługa kręcenia widowiska w ogromnym nowoczesnym studio, na którego cyfrowych ścianach pod kopułą wyświetlane są dowolne tła podczas filmowania scen z udziałem aktorów. Green screen odchodzi już lamusa. Ponadto praca kamerzystów również zasługuje tu na osobną pochwałę - umiejętnie dobrane kadry dopowiadają historii tam gdzie trzeba. Efekty dźwiekowe również stoją na wysokim poziomie, a muzyka choć specyficzna, świetnie ilustruje wydarzenia na ekranie. (Dodatkowym smaczkiem teksty śpiewane w Dawnej Mowie)

Odnośnie adaptacji książkowej fabuły na potrzeby filmowego scenariusza to czytając komentarze, dostrzegam iż wiele osób wypowiadających się negatywnie na ten temat posiada raczej małe pojęcie o tej sztuce. Dotyczy to zwłaszcza "entuzjastów" książki, którzy zarzucają serialowi pobieżne traktowanie wątków i postaci, wycięcie miejscami sporej jej zawartości oraz generalnie zmiany w stosuku do powieści.

Polecam takim osobom wziąć kilka rzeczy pod rozwagę:

Po pierwsze, nigdy nie da się adaptować 1 do 1 przy zmianie medium. Dla przykładu gdyby próbować oddać monolog wewnętrzny postaci zajmujący w książce jednorazowo np. 2 strony to należałoby stworzyć klika naprowadzających na to scen - często trwajacych nawet kilka minut.
1 minuta produkcji kosztuje prawie 200 tysięcy $ - skróty fabularne są niestety koniecznością.

Na przykładzie postaci Perrina Aybary, który w książce posiadał czworo rodzeństwa, oboje rodziców oraz dziewięcioro dalszych krewnych żyjących wspołnie razem z nimi - pół dnia drogi od Pola Emonda w Dwu Rzekach, a od 12 roku życia terminował u kowala Luhana i jego żony, u których też zamieszkiwał. Wyjaśnienie współnych zależności pomiędzy tymi wszystkimi postaciami potrzebne dla kontekstu późniejszej wewnętrznej walki Perrina pomiędzy młotem i toporem zabrałoby mnóstwo czasu. A przecież mowa tu tylko o jednej postaci. A gdzie postaci drugoplanowe Coplinowie, Congarowie, Sam Buie, zebrania Rady Wioski, Koła Kobiet itd...można tak wymieniać. W tym tempie prowadzenia opowieści drużyna opuściłaby Pole Emonda w połowie sezonu, a serial dostałby łatkę melodramatu fantasy czy innej opery mydlanej. 14 książek wymagałoby 30 sezonów - aktorzy w tym czasie dorobili by się własnych dzieci i zdążyli je wysłać do szkoły.

Po drugie, zmiany - o ile mają sens - są równie konieczne. Twórcy całkiem słusznie zdecydowali się "postarzyć" o kilka lat młodzież z Dwu Rzek, tak by dodać im trochę życiowego doświadczenia oraz głębi wychodzącej poza kolejną dramę dla nastolatków. Mat, który w pierwszych tomach książki jest mocno bezbarwny w stosunku do pozostałych bohaterów z Dwu Rzek, wyglądałaby po prostu śmiesznie jako dwudziestoparoletni niedojrzały chłopiec płatajacy figle w rodzaju wpuszczania dziewczynom Borsuka pod sukinkę. Serialowa konstrukcja tego bohatera jest o wiele barzdziej wiarygodna. Cynizm, lepkie palce, hazard... ale i opiekuńczość - wszystko wynika z czegoś co ma sens. W dodatku postać jego ojca dostaje szansę na odkupienie w przyszłości u boku Tama, zamiast być tylko kolejnym archetypowym pozbawionym głębi kumplem tego drugiego, towarzyszącym mu w polowaniach na króliki.

Po trzecie, idzie załamać ręce nad poziomem głupoty prezentowanej w wypowiedziach na temat rzekomego nadmiaru multietniczności w tej adaptacji. W przeważającej większości jest to żałosne, a wręcz haniebne jeżeli wynika z innych przesłanek niż ignorancja.
Pomijając już wszystko inne, mała podpowiedź dla niezorientowanych: Koło Czasu to opowieść dziejąca się w świecie post-apokaliptycznym, w którym istniała kiedyś wysoko rozwinięta ludzka cywilizacja - rozsiana po całym globie, która z kolei doświadczyła regresu technologiczego po katakliźmie. Multietniczność wsi i miasteczek zamieszkałych przez potomków tych ludzi - w czasie kiedy rozgrywa się akcja książki - jest jak najbardziej logiczna.

Są oczywiście miejsa w tym serialu gdzie twórcy mogli zrobić coś inaczej. Sa też i miejsca gdzie widać ograniczenia wynikjające z budżetu lub wymagań produkcji. Jeżeli twórcy wyciągną z tego wnioski to z pewnością poprawią pewne elementy w kolejnych sezonach - zwłaszcza przy większym budżecie. Tymczsem sezon 2-gi już kręcą, a 3-ci właśnie otrzymał zielone światło.