Nie czytałam cyklu powieści, więc nie odniosę się do tego, co zmienili, a czego nie (chociaż z tego, co widzę w komentarzach, to zmienili... wszystko?). Ale wydaje mi się, że serial broni się jako osobne dzieło. Podeszłam do niego z czystą kartą, odrzucając te przedpremierowe odniesienia do „Gry o Tron” i jestem zadowolona.

Przede wszystkim nie czułam, że coś jest komplikowane na siłę. Widać, że ten świat jest bardzo rozległy i różnorodny (zresztą zdjęcia w tej produkcji są naprawdę urokliwe i pomagają wczuć się w klimat), dużo się dzieje, a sama kwestia Czarnego i „wybrańców” bynajmniej do prostych nie należy. Dlatego już na starcie narratorka informuje nas o tym, co się dzieje, w jakim jesteśmy świecie i jaki jest „ogólny cel”. I dla mnie super, bo inaczej trudno byłoby się w tym odnaleźć. Później dostajemy więcej szczegółów, takie pojedyncze elementy układanki, które bez tego wstępu by nie działały.

Po pierwszych sekwencjach miałam wrażenie, że to bardziej mroczna wersja serialu „Cień i kość” (tylko bez rusycyzmów), ale im dłużej oglądałam, tym było bardziej z pompą i z mniejszym naciskiem na teen dramę. Bardzo podobała mi się sekwencja walk w pierwszym odcinku, zwłaszcza to, jak strażnik i Moiraine walczyli w duecie. Widać, że ten serial jest pod tym względem mocno dopieszczony. A i fabularnie, pod względem konstrukcji postaci, zapowiada się nieźle tylko że tutaj trzeba dać trochę czasu na rozbujanie, bo niektórzy w pierwszych trzech odcinkach wypadli płasko.

Czekam na więcej, wciągnęła mnie i historia, i ten świat. Więcej opowiadam tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=MXiSYbI8un8