Mi również bardzo się podobało, zawsze lubiłam takie historie sprzed lat i rozwiązywanie ich dzisiejszymi metodami. Jedynie Buczkowska jest strasznie drewniana, ale to zdaje mi się nie jedynie tutaj, ona taka już widać jest. Domyśliłam się zakończenia zanim zostało przedstawione, ale mi to nie przeszkadza, ja tam lubię gdy sprawdzają się moje przypuszczenia. Ciekawią mnie kolejne odcinki. Bardzo bym się ucieszyła gdyby nawiązano w którymś odcinku do Karla Denkego, ale wątpię bo jego sprawa jest przecież rozwiązana.

Dokładnie mam podobne wrażenie. Mogłoby być lepiej, ale nie jest źle. Mnie wciągnął jak rzadko który polski serial.

Czekałem bo polskich serialów sensacyjnych po prostu się nie kręci. Zawiodłem się, pomysł ok ale scenariusz nie przygotowany lub na kolanie napisany i ta Pani co dopiero wstała grająca inspektor to katastrofa. Żywię nadzieję iż następne 11 odcinków będzie bardziej dopracowane. Z całym szacunkiem ale tego typu serial, w którym odcinek opowiada inną historię i już po 20min wiadomo o co chodzi to co za sensacja... Ale nie za dużo można wymagać od reżysera również "Klanu" i nie mającego w dorobku nic o zbliżonej tematyce... ( http://www.filmweb.pl/person/Jaros%C5%82aw+Marszewski-48147) Dobrze iż tylko/aż pierwszych 6odc. reżyseruje choć drugi też nie kolorowo.. http://www.filmweb.pl/person/Adrian+Panek-602250... Mimo wszystko czekam z niecierpliwością na następny odcinek...

Np. słabo też rozwinięto, pokazano i w ogóle rozwiązano tą końcową scenę...Chodzi mi o reakcję Prezesa Fundacji czy Stowarzyszenia, którego grał Małaszyński...

A moim zdaniem Buczkowska gra bardzo fajnie i dobrze!
Uwielbiam na nią patrzeć, ale jestem facetem, podoba mi się, więc mogę być trochę nieobiektywny ;)
Jednak starając się takim być wydaje mi się, że gra naprawdę fajnie! Może nie jakoś rewelacyjnie, ale fajne miny robi :)
Za to bardzo sztucznie i drewniano wypada niestety Pieczyński...a naprawdę go lubię!

powiedzcie proszę co było obsesją Hoyma, jakie były relacje z jego córka, bo rozumiem, że bliźniaki była Żyda, i o co chodziło z żoną Hoyma, cały ten moment gdy Żyd opowiadał o tym mi zakłucono i nie wiem czy wszystko dobrze zrozumiałam, będę wdzięczna za doprecyzowanie fabuły

Dostał obsesji na punkcie córki, erotycznej obsesji, jednak nie zauważyłam by zostało sprecyzowane jaki ona miała stosunek do tego i czy doszło między nimi do kazirodczego stosunku seksualnego. Potem Hoym miał typowo nazi obsesję na punkcie żydów bo Simermann (czy jakoś tak) oddał krew jego żonie gdy chorowała a wkrótce potem ona zmarła, a Hoym obwinił o to Żyda i jego złą krew. Natomiast żona zachorowała gdy zorientowała się jaki Hoym ma stosunek do córki, zapadła na depresję a potem na jakąś chorobę autoimmunologiczną i w końcu umarła.

aha, dzięki za odpowiedź :) a do choroby immunologicznej najprawdopodobniej doszło od wielu przetoczeń między Hoymem a jego żoną :)

tak, tak, było to pokazane, ze on też oddawał jej krew ale z powodu już jej choroby i te transfuzje jej na krótko pomagały. Wtedy znano już grupy krwi a zostało wspomniane, ze Hoym był hematologiem więc raczej nie doszło do jakiejś pomyłki, po prostu sama transfuzja nie była wystarczającym leczeniem jej choroby.

Ta depresja żony miała charakter autoagresywny...Ona po prostu pogrążała się w niej(pewnie na myśl jak jej mąż traktuje i myśli o ich dziecku)...

Chyba oglądaliśmy różne seriale bo wg mnie nie działo się zupełnie nic godnego uwagi, chyba że masz na myśli te sztucznie recytowane wypowiedzi aktorów. Nuda przeokropna.

Po prostu cała ta historia była ciekawa.A to jest dla mnie zawsze w filmie najważniejsze...choć mogłoby to być lepiej dopracowane, pokazane...Czuję niedosyt, ale ta historia mnie wciągnęła

Przyznam szczerze - po obejrzeniu pierwszego odcinka miałem bardzo negatywne odczucia, głównie co do gry aktorskiej. Postanowiłem jednak oglądać dalej, bo już wiele razy tak miałem, że coś, co na początku mi się nie podobało, potem mi się bardzo spodobało, bo po prostu musiałem to coś bliżej poznać, a nie kierować się pierwszym wrażeniem. Myślę, że wielu ludzi tak ma.

Już po trzecim odcinku serial zaczął mi się bardzo podobać - scenariusz był coraz to ciekawszy, zdjęcia coraz to piękniejsze, fabuła wciągała. I gra aktorska również przestała mi wadzić, a nawet zaczęła mi się podobać - Sabat jest najlepszy, te jego spojrzenia są genialnie mroczne, a z jego lekko sinych oczu zrobiono genialne, mroczne oczy (na pewno to zasługa świateł i ujęć, a może i też make-up). Natomiast ale zarówno Buczkowska i jej chłodne spojrzenia jak Pieczyński z seplenieniem zaczęli mieć swój urok.

Zdałem sobie sprawę, że po prostu przy pierwszym wrażeniu od razu porównałem serial z innymi wcześniej obejrzanymi i dlatego pierwsze (mylne) wrażenie mogło być takie, jakie było. Potem jednak stwierdziłem, że to dobrze, że ten serial jest inny od reszty. Nie ma tutaj gwiazdorzenia, nie ma superbohaterów, takich jak Sherlock, którzy nagle wpadają na 1500 rozwiązań lub dostrzegają jakichś abstrakcyjnych rzeczy. To jest po prostu REALISTYCZNY serial, w którym "zwyczajni" gliniarze zajmują się morderstwami i próbują odgadnąć co wydarzyło się w przeszłości na podstawie realnych dowodów lub logicznego rozumowania, a nie na podstawie jakichś dziwnych wymysłów. I to jest nie dość, że ciekawie, to jeszcze uczy historii. I genialnie pokazuje różnice w myśleniu oraz w wiedzy między starszym Stasińskim a młodym Hertzem.

Z odcinka na odcinek fabuła była coraz ciekawsza, podobało mi się to, że w tym serialu nic nie jest od razu podane na tacy, że nie wszystko jest opowiedziane jak krowie na rowie, tylko widz musi sam się trochę domyślić pewnych aspektów czy zachowań bohaterów. Inaczej ten serial byłby zwykłym serialikiem dla słabo myślących, a każdy odcinek trwałby trzy razy dłużej.

Zdjęcia jak już mówiłem - genialne. Nie widziałem tak cudownych i profesjonalnie zrobionych zdjęć w żadnym innym polskim serialu, a nawet i światowym. Każde ujęcie, światła, kolory, ustawienia kamer - samo to już jest niesamowitą ucztą dla oka. Kamerzyści, montażyści itp. zrobili po prostu arcydzieło i nie przesadzam tutaj. Piekielnie zdolni ludzie. Muzyka też jest nastrojowa. Sam styl serial jest też bardzo fajny - spokojny, acz z elementami dynamiki.

Naprawdę, pod względem technicznym ten serial jest mistrzostwem i amerykanie powinni się od nas uczyć. Scenariusz, dialogi - również bardzo dobre. Gra aktorska - oni nie grają źle, oni grają po prostu inaczej. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że grają nudno czy słabo, ale po prostu trzeba dać sobie szansę, obejrzeć ze 3 odcinki, aby wczuć się w ten styl i aby się to zaczęło podobać.

Jeśli mój abonament dla TVP ma pójść na jakiś konkretny cel, to tylko na takie seriale jak Komisja Morderstw. Wiem, że każdemu się on nie spodoba, wiem, że nie będzie miał takiej oglądalności jak "Ojciec Mateusz" czy "Komisarz Alex". Ale to jest po prostu serial dla inteligentnego, wymagającego widza. I bardzo bym życzył sobie oraz innym widzom, aby powstały kolejne sezony Komisji Morderstw, bo rzadko się zdarza, aby w serialu wszystko było prawie perfekcyjne - począwszy od aktorów oraz scenariusza, a na technicznych rzeczach kończąc. A może odwrotnie - począwszy od oświetleniowców, kamerzystów i dźwiękowców. Bo tak naprawdę, to oni w bardzo dużej mierze czynią ten serial takim genialnym.

PS: Zapomniałbym dodać! Te zdjęcia oraz miejsca wykorzystane w serialu są chyba najlepszą reklamą dla Dolnego Śląska jaką sobie tylko można wymarzyć. Sam z chęcią bym się wybrał w tamte rejony!