no i tu niestety się z tobą zgodzę. mangi nie czytałam , z góry mówie, pierwsza seria mnie urzekła, dlatego sięgnęłam po drugą. i zgadzam ze sie wszystkim co piszesz : Grell - masakryczny Fangirl, undertakera brakuje , Viscount Druitt pobija rekordy głupoty. też nie mam zamiaru po raz kolejny sięgać po drugą serię ;/ a niestety, bo pierwsza jest świetna. tą oceniłam wysoko chyba tylko ze względu na podziw do pierwszej.

ta... też tak myślę.... kocham Kuro i z wielkim zapałem wzięłam się za tą serię. na początku myślałam, że wprowadzenie nowego pana i jego demonicznego lokaja jest na prawdę niezłym pomysłem.. szereg niejasności - również niczego sobie. przynajmniej było ciekawie ;) ale przegieli.. chyba ze wszystkim.. komercyjna żenada... szalenie się rozczarowałam... a już braku 'Andertajka' i normalnego Grellusia z pewnością nie przeboleje...

ale myślę że to nie zniechęci mnie kolejnego obejrzenia do Kuroshitsuji. oczywiście nie mówię o 2 serii ;-)

popieram. Kuroshitsuji 2 z początku miało potencjał, miało sens albo po prostu wydawało się mieć - stwarzało pozory. przyznam, że przez kilka pierwszych odcinków z zapałem zabierałam się za kolejne, byłam ciekawa tego, co będzie dalej, ale później... ale później im bliżej końca tym wszystko robiło się coraz bardziej naciągane i banalne. SPOILERY a z kolei samo zakończenie, gdzie Ciel zostaje demonem, tsa, po prostu w głowie mi się nie mieści. Oczywiście ostatnie dwa odcinki obejrzałam w wersji RAW i szczerze powiem, że po dziś dzień nie mam ochoty wrócić, aby obejrzeć to ponownie. Kuroshitsuji owszem, ale nie Kuroshitsuji 2.

Dokładnie. Przez pierwsze cztery odcinki miałam nadzieję, że wszystko pójdzie pięknie jak w 1 serii. No i co? Totalna klapa. Kuroshitsuji 2 nie jest nawet słabe, jest beznadziejne. Po obejrzeniu do końca miałam wrażenie, że przed chwilą ktoś wyświetlił mi zanimowaną treść bloga fangirla z problemami. Gdzie tu sens, gdzie logika? [SPOILERY] Umieszczenie dwóch dusz w jednym ciele? No błagam. -_- A już totalnym przegięciem, przegięciem nie do wybaczenia, nigdy, nikomu, jest zrobienie z Ciela demona. Za dużo sake polało się przy tworzeniu drugiego sezonu. Teraz, żeby się zrehabilitować, niech stworzą trzecią serię, wymyślą, że Ciel miał bardzo długi, bardzo głupi sen. Cokolwiek. Albo niech wymażą mi wszystkie odcinki z głowy.

Ja również podpisuję się pod uwagami Elissabeath. Drugą serię od pierwszej dzielą - niestety in minus - lata świetlne. Grzech kardynalny Kuro II to brak jakiejkolwiek logiki. W jedynce, nawet jeśli coś cudacznego na pierwszy rzut oka się działo, to wszystkie wątki pod koniec zostały nader zgrabnie połączone i wyjaśnione. Ale czego można się było spodziewać po serii, w której na początku trzeba się było często gęsto wyplątać ze śmierci Bociana?!
Wymienianie wszystkich bzdetów i głupot Kuro II potrwałoby tydzień... Dość napisać, iż nawet główni bohaterowie zostali przemieleni przez maszynkę i wypluci w formach mocno odbiegających od pierwowzoru z jedynki. Sebastian zrobił się cudacznie ckliwy, mniej złośliwy, mniej pomysłowy, pod koniec pierwszej serii pokazał ludzkie uczucia (zmęczyło go bycie demonem), a tu nagle okazuje się, iż jego jedynym celem było wyrwanie swego "żarcia" Kurodo i skonsumowanie Ciela. Bez sensu. Paniczyk z kolei stracił - nie tylko pamięć - ale i całą swoją wspaniałą bezczelność i dumę. W Kuro II nie uświadczysz błyskotliwych dialogów z drugim dnem między nim a lokalem. Być może to było zamierzone (wyprany mózg) - ale mocno anime straciło przez to na uroku. O innych postaciach nie wspominam (patrz poprzednie posty).
Nadal nie jestem w stanie pojąć, po kiego grzyba był odcinek z łódką i jeleniem oraz pragnącą na siłę miłości panią fotograf. Pani Toboso wszem i wobec wieszczyła (w wywiadach), jak to Kuro II nie ma odcinków fillerowych. Dobry żart!!!
No i końcówka... Żenada. Wesoły labirynt to myśmy już mieli w Harrym Potterze... Hanna Power-Rangers wykiwała wszystkich, tuż przed tym - jak zrobił to Ciel...
Ponoć szykuje się Kuro III.... Ogólnie rzecz ujmując - nic już nas nie zdziwi. Fabuła może sobie podryfować w kierunku - bo ja wiem - mecha, wamipiry, epoka Edo, harem (demonów;). Po Japończykach można spodziewać się wszystkiego, byle wydusić kasę od fanek. Nic już nie zostało po oryginalnych postaciach i klimacie Kuro I. Ale co mi tam, zacytuję wesołych panów z balkoniku "Muppet show" - "the question is - who cares?"

amen. zgadzam się z poprzednikami. Kuro II to totalna żenada!!!!
"Wesoły labirynt to myśmy już mieli w Harrym Potterze" ..............leże i kwicze!!!!
;););;)hahaha dobre!

No niestety, muszę się zgodzić. Znalazłam Kuroshitsuji przypadkiem i pokochałam tę serię. Oczywiście popłakałam się na koniec pierwszego sezonu i zabrałam się za dwójkę. Cóż. Pierwsze kilka odcinków, całkiem całkiem. Ale ostatnie epizody... Pogubiłam się zupełnie i tylko pragnełam, żeby ktoś mi to wszystko wyjaśnił. Może tylko mi się wydaje, ale było to wszystko trochę... na siłę. A zakończenie? Niestety rozczarowałam się. Jakoś nie zachęca mnie wizja Ciela jako demona (przy okazji bardzo dziwny się zrobił, zupełnie inny chłopak) i Sebastiana jako jego wiecznego sługi. Do pierwszej serii będę wracać, ale druga po prostu mnie odrzuca. A szkoda. I zdecydowanie za mało Undertakera.