Serial obejrzałam z dużym opóźnieniem, ale szczerze mówiąc dziwią mnie komentarze. Może dlatego, że obejrzałam również wypowiedzi i wywiady aktorów po serialu.
Tom Ellis został w jednym wywiadzie zapytany o to dlaczego takie zakończenie. Odpowiedział na to: a jak Ty byś je widziała? I to jest bardzo dobra odpowiedź. Czy satysfakcjonowałby nas naprawdę taki koniec, w którym Lucyfer i Chloe trzymają się za rączki, żyją długo i szczęśliwie (do czasu śmierci Chloe, bo przecież jest śmiertelnym człowiekiem), wychowują dzieci i patrzą sobie głęboko w oczy? A potem co? Lucyfer z powrotem w tany? Nie sądzę. To nie była nautra Lucyfera. Dużo bardziej zostaje w sercu wzruszenie i to, co nam przedstawili. Scenarzyści musieli to zakończyć i pomimo pewnych technicznych wpadek, mieli tylko 10 odcinków, zrobili to bardzo dobrze, bo chwycili za serca. Dla mnie Lucyfer to wbrew pozorom serial o Bogu i jego postrzeganiu i o człowieczeństwie. O tym co ważne. I paradoksalnie wniosek mam taki, że w pierwszym odcinku Bóg wygania Lucyfera do piekła mając swój plan, Lucyfer się buntuje - poznaje wszystko, co tylko może poznać człowiek podczas życia na Ziemi, potem Ojciec i tak dopina swego i plan się dokonuje. Lucyfer pomimo buntu wraca do piekła z własnej woli, jedynie z innym lepszym przesłaniem.