Mam wrażenie, że Spider-man jest tutaj takim Garym Stu (męska wersja Mary Sue). Zawsze najlepszy i zawsze wszystko może zrobić. Każdy w nim pokłada nadzieję. Potrafi pokonać każdego złola, nawet takiego, którego nikt inny (np. Kapitan Ameryka czy Thor) nie dał by rady pokonać. A nawet został nauczycielem i zastępcą Nick'a w Triskelionie. Tak jakby nie było kogoś bardziej kompetentnego i z większym doświadczeniem do tej roli.

Nie podobało mi się też to, że aż tyle nowych postaci dodali. W ten sposób inne spadają na dalszy plan, np. pierwsza drużyna Spider-Mana (Nova Powerman, Iron Fist i Tygrysica). Po 3 sezonie pojawiają się bardzo rzadko (szczególnie Tygrysica i Nova). Ale nie tylko oni. Niby Spiderman zbudował nową drużynę, ale i tak najwięcej czasu ekranowego przeznaczone jest Wojownikom Sieci. Najlepszym tego przykładem jest odcinek z urodzinami cioci May. Byli tam Wojownicy Sieci, ale ludzi z pierwszej drużyny pająka nie było, a mi się wydaje, że przynajmniej jedno z nich powinno się pojawić, w końcu mieszkali tam dość długo i zaprzyjaźnili się z nią (np. Nova).

Ten serial ma ten sam problem, co Marvel Spider-Man, czyli traktowanie przyjaciół Petera jakby o nich zapomniał. Rozumiem, że ma on dużo roboty i już nie ma tyle czasu by spotykać się z MJ lub Harrym, ale fajnie by było zobaczyć tego typu odcinek częściej niż raz na pół sezonu.

Ostatnia rzecz to narracja. Rozumiem zamysł i wszystko byłoby fajnie, jednak myślę, że widzowie nie mają, aż tak krótkiej pamięci by, co raz przypominać im co się działo. Jeszcze bym zrozumiała gdyby w dwóch pierwszych odcinka opowiedzieć o sytuacji, ale jest to robione tak, jakby przy każdym odcinku widz zapominał, co się działo. Lekko męczące i nudne to jest.

Poza tym, serial był nie najgorszy. Ciekawe pomysły na fabułę, dużo akcji i fajne postacie. Jest ich dużo, ale lubię widzieć swoich ulubionych bohaterów (chociaż wystarczyłoby pokazać ich w 1-2 odcinkach, a nie tworzyć z nich gang).
Całość nie jest zła, ale mogło być lepiej.