Zacznę od tego, że serial pozytywnie zaskoczył- nie taki zły jak pisano, w mojej opinii. Twórczość Osieckiej ładnie osadzona i w dobrej proporcji. Problemem dla mnie jest to, że mamy w serialu dwie kompletnie inne Agnieszki. Pierwsza grana przez Elizę Rycembel to dla mnie kompletna porażka- nabuzowana małolata bełkokocząca niezrozumiałe z ekranu( musiałam włączać napisy by ją zrozumieć) kompletnie pozbawiona iskry, brak śladu talentu, poczucia humoru trudno uwierzyć skąd miało brać się to zainteresowanie płci przeciwnej bohaterką. Gdy do historii wkracza Magdalena Popławska nagle widzimy Osiecką wielowymiarową, noszącą w sobie nostalgię, przekorę jednak wciąż więcej smutku niż humoru z którego też przecież Osiecka słynęła. Sama historia jednak jest wystarczająco ciekawa by serial obejrzeć z przyjemnością. I jeszcze raz brawo za możliwość przypomnienia sobie twórczości bohaterki.