pierwszy Cię zaszokował? to co powiesz o drugim? czym jest narkomania wobec ojca gwałcącego swoje dziecko? jesssu ledwie zipię po dwóch pierwszych odcinkach, raczej sobie daruję.. czy nie? poradź..

Spojler spojler spojler
Witaj –aby odpowiedzieć na Twoje pytanie muszę pospojlerować. Tak ,masz absolutnie rację , że w żaden sposób nie da się porównać tych dwóch rzeczy narkomanii a gwałtu na własnym dziecku .Napisałam tak dlatego, że dla mnie 1 szy odcinek był szokujący ponieważ bardzo realistycznie i szczegółowo pokazane były jego stany psychotyczne i cierpienie związane z narkotykami. Oglądając to wiedziałam, ze kryje się za tym jakaś potężna trauma związana z ojcem okrutnikiem i sadystą i domyślałam się jaka. Nie byłam więc zaskoczona kiedy jego ojciec okazał się gwałcicielem ,po prostu to przeczuwałam .
Czy warto oglądać dalej? Musisz sama poczuć .Ja wiedziałam, ze chcę obejrzeć do końca bo musiałam wiedzieć ,czy tak totalnie skrzywdzone dziecko potrafi przeżyć i żyć dalej ,czy potrafi wyrwać się z nałogu i czy może ułożyć sobie normalne życie. Napisałam totalnie skrzywdzone bo jego okaleczył nie tylko ojciec ale w późniejszych odcinkach zobaczysz jego matkę. Mi aż do końca wrzała krew jak ją widziałam bo krzywdę jaką mu ona zrobiła jest po stokroć gorsza niż to czego dopuścił się w swej ohydzie-jego ojciec.. W 4 tym lub w 5 tym odcinku ( nie pamiętam ) jest taka scena gdzie on dorosły siedzi na ławce z matką i postanawia w końcu powiedzieć jej ,ze ojciec go gwałcił i następuje odpowiedź matki (oczywiście nie napisze jaka ) ,ja się popłakałam i zabrakło mi tchu z żalu nad nim jako dzieckiem .To dopiero matczyne zwyrodnienie .Uważam też ,ze jej odpowiedż wyjaśnia wszystko ,przyczynę koszmaru jego dzieciństwa ,uzależnienia i nieszczęśliwego życia.
pozdrawiam cie serdecznie

dziekuję Ci bardzo za tak rzetelną odpowiedź... masz rację, trzeba poczuć. Wczoraj byłam zdecydowana że nie dam rady, ale dziś już wiem, że muszę :) Bardzo pomogłaś!
Dodam, że z ksiażką utknęłam dokładnie w tym samym momencie (wiec wiedziałam co się stanie w filmie) i tez szkoda, bo jest napisana wyśmienicie.
Przesyłam serdeczności.

:))))))))) pozdrawiam i bardzo jestem ciekawa twoich odczuć jak obejrzysz serial do końca...

mam nadzieję, że przeżyję :))) polecam też ksiązkę, ma świetny styl - na tym tle dialogi w filmie wypadają blado, choć w dalszych odcinkach nie będzie mi to przeszkadzać bo dalej nie czytałam! ;)

Tak, mnie też pogruchotała emocjonalnie odpowiedź matki na słowa "ojciec mnie gwałcił przez lata", ale też cały obraz Patricka jako dorosłego mężczyzny, który nawet mając własną rodzinę z bardzo wyrozumiałą partnerką wspierającą go na każdym kroku, wciąż borykał się z tym samym koszmarem. Ten serial po prostu boli, gdy go oglądamy i dla mnie, jako osoby doświadczającej w przeszłości przemocy seksualnej, ciężko było zamknąć oczy, widziałam w nim bardzo wiele z siebie samej, abstrahując od używek.

Twoje odczucia rozumiem bardzo dobrze. Nie popadłam w narkotyki aczkolwiek znalazłam inne formy ucieczki lub inaczej...jakiegoś rozładowania traumy. Wracając do filmu...scena z matką wywołała u mnie szok i ogromny smutek, z którego długo nie mogłam się otrząsnąć. Dla mnie 10/10 choć zawsze na pierwszym miejscu będzie Sherlock : )

Witam Cię serdecznie i przepraszam,że dopiero piszę ale zaraz po Twoim wpisie wyjechalam za granicę, wczoraj wróciłam i natychmiast odpisuję .Dziękuję, że napisałaś do mnie i podzielilas się swoim osobistym doświadczeniem. Ogromny smutek mnie ogarnął jak to przeczytałam, to jest takie straszne. Tego typu bolesne przeżycie na zawsze odciska swoje piętno i zabiera kawałek duszy,który potem latami przywołuje się i skleja by móc żyć dalej...każda tak skrzywdzona osoba mysi znaleźć swój wlasny sposób by się uratować. To ,że napisałaś o tym tak po prostu i odważnie oznacza,że Tobie się udało .Mogę tylko się domyśleć przez jakie koszmary było dane ci przejść, jesteś Wielka ! Wracając do Patryka..w jego przypadku zabrakło bardzo waznego elementu tzw "świadka cierpienia " czyli osoby ,ktora wie co się stało, ktora dzieli ból i wspiera.Jego matka przeczuwala,domyslala się ale nie chciala się do tego przyznac i zwyczajnie uciekła zostawiając go bezbronnego z ojcem gwałcicielem i całkowicie wymigała się od odpowiedzialności. Takim "świadkiem "jest np grupa wsparcia gdzie publicznie można podzielić się swoim bólem a to jest krok milowy do uzdrowienia.Tak właśnie zrobił Patryk na pogrzebie matki i odczytalam to jako jego sukces i końcowy etap zdrowienia.
Napisałaś też przepiękne zdanie i gdyby był konkurs na najkrótszą i najlepszą recenzję Patryka Melrose to byś wygrała i pozwolę sobie Ciebie zacytować "Ten serial po prostu boli gdy go oglądamy "-PIĘKNE!
pozdrawiam serdecznie i życzę samych radości i sukcesów

Sorry oczywiscie Patrick