Zgadzam się z Tobą, ale takie zachowanie to norma dla seriali młodzieżowych. Najgorsze jest to, że jeśli dobrze kojarzę to w pierwszym sezonie Jughead miał dopiero 16 urodziny. Takie dzieciaki a mają większe doświadczenie niż niejeden dorosły przez całe życie. Jeszcze przy tym nie mają żadnych obowiązków w szkole, łażą po mieście w środku nocy, ich rodzice nie zwracają na to większej uwagi

Może i tak ale tutaj to mnie jakoś wyjątkowo razi. Albo złowrogi gang złożony w połowie z nastolatków ;) ale i tak muszę obejrzeć do końca bo nie lubię jak już coś zacznę kończyć w połowie!

Serial stracił na autentyczności. Sezon 1 wciągnął mnie bardzo, miał wątki kryminalne, jeszcze w miarę realistyczne, uczucia między postaciami i co ważniejsze, spójność wszystkiego. 2 sezon obejrzałam bo polubiłam ten serial, ale to co się zaczęło w nim dziać to była jakaś tragedia. Dałam szansę 3 sezonowi, pierwszy odcinek dał nadzieję że może jednak producenci troszkę się ogarnęli i nagle pojawiła się sprawa gargulców.. no śmiech na sali! Co to w ogóle ma być? Każdy wątek jest podzielony, zero nawiązania do siebie, to co się dzieję w tym mieście to jakaś kpina i dziwne, że nikt się tym nie interesuje. Wszyscy robią co chcą, wszędzie są gangi nastolatków którzy, jak było wyżej napisane, udają dorosłych mając ledwo po 18 lat?
Najbardziej jednak rozśmieszyła mnie końcówka 3 odcinka. Ethel gadająca do króla gargulców w szpitalu. Parsknięcie śmiechem to mało, naprawdę. Ten wątek jest według mnie kompletnie niepotrzebny i wymuszony, jest w nim za dużo wszystkiego. Mogli naprawdę dobrze rozwinąć wątek Archiego i zakładu poprawczego oraz nielegalnych interesów Hiriama. Rytuały, króle, królowe... Po co?

Zgadzam się w 110% Ten wątek fantasy to jakieś nieporozumienie.

To że dzieciaki grają w jakąś durną grę nie jest najgorsze wiadomo siano we łbie, łatwo nimi manipulować, trują sie jakimś gównem i ostatecznie wierzą w króla gargulców i do niego gadają. No, ale żeby dorośli w to grali to jest śmiech na sali...