Przeczytałem o tym po raz pierwszy w książce Upadek Konstantynopola 1453 - Steven Runciman. Już nie pamiętam dokładnie, czy są tam podane konkretne źródła, ale może warto sprawdzić, zawsze jakiś punkt zaczepienia.

Wedle książki światło nad Haga Sophia przeraziło obie strony. Osman podobno był skłonny zwinąć z tego powodu oblężenie, ale muzułmańscy astrolodzy przekonali go w końcu, że to zwiastun jego zwycięstwa.
Z innych zwiastunów nieszczęścia wspomniano jeszcze w książce o tym, jak w trakcie procesji figura matki boskiej nagle stała się tak ciężka, że iluś chłopa żadną siła nie mogło jej ruszyć.
Obie strony podobno widziały też na horyzoncie łunę jakby z setek/tysięcy ognisk. Grecy przez chwilę się cieszyli wierząc, że przybyła niespodziewana odsiecz, a Osmanie oczywiście się zmartwili. Po kilku dniach zjawisko to miało jednak ustąpić. Tyle wiem z książki Rucimana. Bardzo intrygujące. Gdybyś dogrzebała się do wiarygodnych źródeł to daj znać. :)

Tylko szkoda, że film pretendujący do historycznego-dokumentalnego, opiera się na przekazach o charakterze pół-legendarnym i to jeszcze ilustruje to tak jakby to była prawda historyczna.

To tylko niestotny dla fabuły detal, więc nie ma sensu drzeć szat.

Jest bardzo dobra książka autorstwa Rogera Crowleya pt 1453. Tam jest ze szczegółami opisana historia oblężenia i zdobycia Konstantynopola. Bardzo dobrze przestudiowana i podana na pięnym narracyjnym talerzu potrawa. I zanim co poniektórzy zaczną oskarżać serial o brak historycznych podstaw radzę najpierw poczytać przekazy historyczne.
Co do pytania o światło nad Hagią Sophią to tak to według autora mogło wyglądać (moje tłumaczenie z angielskiego oryginału) - "W ramach mistycznego postrzegania świata w dobie średniowiecza, astrologiczne zwiastuny i nietypowa pogoda, które doprowadziły do załamania się morale obrońców były postrzegane jako znak(o rychłym upadku) od Boga. W rzeczywistości wytłumaczenia tego strasznego zjawiska należało raczej upatrywać daleko na Oceanie Pacyficznym a jego wytłumaczenie nie było bardziej optymistyczne niż sam Armagedon. Gdzieś około 1453 roku wulkaniczna wyspa Kuwae, 1200 mil na wschód od Australii dosłownie wybuchła. Osiem mil sześciennych stopionej skały zostało wyrzuconych do stratosfery z siłą dwóch milionów razy większą niż ta bomby zrzuconej na Hiroszimę To była Krakatoa Średniowiecza, zdarzenie które wpłynęło na światową pogodę. Wulkaniczny pył niesiony przez globalne wiatry rozniósł się po całym świecie, obniżając temperaturę i niszcząc zbiory od Chin po Szwecję. Na południe od rzeki Yangtze, na terenie który swoją wilgotnością dorównuje Florydzie, przez czterdzieści dni padał śnieg. Współczesne badania przeprowadzone w Anglii, polegające na datowaniu przy pomocy analizy słojów drzew, pokazują wieloletni spowolniony wzrost (plonów) jaki miał miejsce w okresie wybuchu.
Bogate w siarkę cząstki z Kuwae mogły być odpowiedzialne za zimną i niestabilną mieszankę deszczu, gradu, mgły i śniegu, która nękała miasto przez całą wiosnę. Zawieszone w atmosferze mogły być powodem jaskrawych zachodów i niecodziennych efektów optycznych.
Być może były to cząsteczki wulkaniczne albo cząstki wulkaniczne w połączeniu z Ogniem Swiętego Elma - poświata której źródłem są wyładowania atmosferycznych ładunków elektrycznych - które skąpały miedzianą kopułę katedry w złwowieszczych płomieniach w dniu 26 maja i wywołały w obrońcach wizję zagłądy. "
Tak, z naukowego punktu widzenia, autor stara się wytłumaczyć tajemnicze zjawisko ognia nad Hagią Sophią.
Mam nadzieję, że to trochę pomoże i rozjaśni wątpliwości. Przy okazji polecam lekturę jak i inne książki tego autora. Pozdrawiam.