Z tą Kleopatrą to też...w wielu ludziach wzbudza skrajne reakcje.
Taka postać, jedna z najsłynniejszych kobiet w historii, to jasne, że każdy kto choć trochę interesuje się historią ma o niej jakieś konkretne wyobrażenie i będzie się czuł rozczarowany w zderzeniu z czymś zupełnie innym.
Jeśli chodzi o Kleopatrę w "Rzymie" to mam mieszne uczucia. Wydaje mi się, że aktorka została dobrana całkiem dobrze- zwłaszcza ze względu na wygląd. Historyczna Kleo nie była żadną pięknością, za to miała masę wdzięku i czaru. Wydaje mi się, że ta właśnie taka była- jeśli jako kobieta mogę to właściwie ocenić ;)- było w niej coś trudnego do określenia, coś uwodzicielskiego, miała zachwycające oczy. Podobała mi się zwłaszcza w tej peruce i makijażu którą miała podczas ostatniej uczty-orgii z Antoniuszem- tej którą "młody Hermes" zakłócił.
Ale ta postać była raczej kiepsko napisana. Autentyczna Kleopatra była dumną, wyjątkowo inteligentną kobietą ( władała ośmioma językami). Serialowa chwilami przypominała coś pośredniego pomiędzy rozkapryszoną dziewczynką a zdzirowatą idiotką. Najlepiej wypadła chyba w drugim odcinku, kiedy usiłowała namówić Antoniusza, by publicznie ogłosił Cezariona legalnym synem Cezara. Potem było już gorzej.
W ostatnim odcinku gdy wykłócała się z Vorenusem o to czy Oktawian oszczędzi jej syna czy też nie, sama nie wiedziałam czy się śmiać czy płakać z żalu nad tą głupią trąbą. I to mówi kobieta, która cudem uniknęła egzekucji skazana na śmierć przez własnego brata. Prosty żołnierz musiał ją oświecić, że nie, Oktawian z całą pewnością nie zaprosi Cezariona na lody.