Co rozumiesz przez "czuję"?
Wiesz, myślę, że to dlatego, że ten serial jest "o detektywach", a nie "o zbrodniach". Moffat i Gatiss wyraźnie poszli w kierunku dobrego, nieoczywistego miejscami humoru, tym samym odchodząc od klasyków adaptacji. Nie oglądałam Dr Who (tylko jeden filmik jubieluszowy i cracki), ale z tego, co kojarzę, ten serial też ma wiele śmiesznych scen. A że panowie mają tylko jeden humor, to tak wychodzi...?

Bardziej chodzi mi o sposób bycia głównego bohatera i role towarzysza. Sherlock i Watson by mi idealnie pasowali jakby ich wsadzić w Tardis i wysłać w kosmos. Doktor jest tak samo "wszystkowiedzący" i błyskotliwy jak Sherlock, towarzysz zawsze pomaga zawsze się przydaje, jest taką prawą reką. Sherlock i Watson maja bardzo podobny styl bycia do Doktora i towarzyszy (albo odwrotnie jak kto woli). Nie chodzi o to, że serial jest np. takim Doctorem Who na Ziemi, albo że tu i tu rozwiązują zagadki bo to marginalna sprawa dla mnie. Podejście innych bohaterów do głównej postaci, sam fakt jaka ona jest, jak jest wykreowana, to mi bardzo nasuwa podobieństwa do Doctora :D

Ciąg przyczynowo - skutkowy jest taki, że najpierw był Sherlock Holmes, później cała reszta. Możesz porównywać Dra Who do Sherlocka, nie odwrotnie. Wszelkie zapożyczenia i podobieństwa świadczą o sile dzieła Conan Doylea. Inny serial - Dr House ma również wiele podobieństw do Sherlocka. Tak na prawdę motyw męskiej przyjaźni jest wałkowany w co drugim filmie ;) Takich skojarzeń jak Twoje nie unikniemy - i bardzo dobrze.

Przyjaźń to też nie to, bo to faktycznie zdarza się często i ciężko tu cokolwiek naciągać, że w tym to było a w tym jest podobne :P chodzi mi bardziej o zachowanie, ekscentryczność bohatera i sposób ukazania tego w serialu, po prostu główni bohaterowie w obu serialach jakby się zamienili rolami nie widziałbym żadnej różnicy ;)

Jest gdzieś o tym na wikipedii, na forum też pisałam o tym kilka razy, ale się powtórzę dla Ciebie ^^
Doyle stworzył kanon bohaterów książkowych: Głównego i "Przydupasa". Zadaniem Głównego jest być super cool alfą i omegą. Rolą Przydupasa jest snuć się za Głównym, być średnio inteligentnym (tuż poniżej poziomu przeciętnego czytelnika) i przekazywać czytelnikowi akcję śledztwa. Tak więc, siłą rzeczy, Przydupas musi być mniej fajny.
Wraz z wejściem filmów i seriali rola Przydupasa musiała się zmienić, bo to kamera opowiadała, a nie on. No ale Przydupas pozostał mniej fajnym. Względnie "tym drugim" mogla zostać kobieta (jak w Dr Who), ale raczej jako ozdóbka (patrz: James Bond i kobiety Bonda).
Tak samo masz zresztą z grupami: Jezus i Apostołowie, Power Rangers, Czarodziejka z Księżyca, CSI: Kryminalne Zagadki Wąchocka, itd.

No i cóż, czasy nam się zmieniły, ale Przydupas nadal jest niższy, laski na niego nie lecą, itd... Swoją drogą, John musiał się niexle wkurzyć w Belgravii - on wychodzi z siebie, żeby mieć dziewczynę, a "aseksualny" Sherlock wystarczy, że wejdzie do domu, a wita go naga domina i oświadcza, że lubi detektywów...

Hehehe, dobre i na dodatek święta racja! Pozdrawiam!

Ja czuję ten klimat, który wyczuwam także w odcinkach Doctora pisanych przez Moffa. Zwłaszcza od sezonu 5 w górę.