Cały trzeci sezon to jakiś smutny żart

Mnie załamała scena jak w 4 odcinku Paul/Peter wszedł z doktorem i pielęgniarką na salę gdzie leżał jego syn. Mamy mordercę, o którym wiadomo, że jest bardzo silny i sprawny fizycznie (pielęgniarka się już o tym przekonała na własnej skórze). I pozwalamy mu chodzić bez żadnej obstawy mundurowych. A nawet jak już jest skuty i na wózku, to jakiś paździerz przeciska się z nim w drzwiach. Żenada. Minimum wyobraźni: gość udaje amnezję, bierze zakładnika, zakładnik ginie a chwilę po nim najsłynniejszy na daną chwilę aresztant w kraju, dymisje i wydalenia ze służby od posterunkowego po ministra, kurtyna. P.S.: No i Gibson, twardzielka, która w 3 sezonie co chwile tak przecieka z kanalików łzowych, że pod koniec każdego odcinka to już chyba musi pobierać rezerwę z pęcherza moczowego ;-)

dokładnie, o ile dwa pierwsze sezony były w miarę ok, tak trzeci to jakieś nieporozumienie, dobry materiał na parodię w stylu Leslie Nielsena ;)

Widocznie ktos cos chcial powiedziec - zapytaj rezysera:)

Mam takie same odczucia. Inne klimaty zatrzymały widza, a te to jakiś zart.