Czternaście lat temu Olga Krapiwina została porwana, spędziła ponad pół roku  niewoli i urodziła porywaczowi syna, który nie wie, kim jest jego ojciec. W wyniku traumy psychicznej, jakiej doznała, Olga nabawiła się fobii – może dzielić z mężczyzną łóżko, ale nie potrafi dzielić z nim radości ani smutków wspólnego życia. Odrzucony kochanek i jednocześnie bezpośredni przełożony, postanawiając przypomnieć Oldze, gdzie i kim byłaby bez niego, wysyła ją – śledczą od spraw szczególnej wagi – na swego rodzaju zesłanie do jej rodzinnych stron. Działa tam gang bezwzględnych napastników, którzy działają czysto: żadnych tropów, żadnych śladów. Zadaniem Olgii jest rozbicie szajki i schwytanie przestępców.