oglądałam tą telenowelę w dzieciństwie i powiem jedno- gniot. Bywały gorsze, ale ta nie jest wyjątkiem. Przejaskrawione postacie, poprawne lub zepsute aż do bólu np. Federico i Deborah jako ci najgorsi, Maria del Carmen i Christina jako święte za życia i do bólu przewidywalna fabuła. Kto by się nie domyślił, że w końcu wyda się to, że Christina jest matką Marii del Carmen i jeszcze ten wątek o bohaterze, który w rzeczywistości jest synem swego wroga...porażka. konkurs na królową wsi, która podbiła serca wszystkich mieszkańców? Tak a propos wątpliwej świętości bohaterki to była ona bardziej naiwna... dziwne, że nie domyśliła się, że Federico nie traktuje jej jak córki i nie wyciągnęła wniosków z miłości i przywiązania Christiny i chłodnej w obejściu Racheli.