Każde z opowiadań Sapkowskiego było wydarzeniem, przez duże "W".
Każdą z historii czyta się jednym tchem a na końcu człowiekiem targają ogromne emocje i jest PRZEKAZ, który daje do myślenia i jest czymś wspaniałym.
Twórczość fantasy często "przemyca" różne ważne wartości w wykreowanych historiach i jeśli dzieło potrafi tego dokonać, uważane jest za wspaniałe, posiadające głębie i skłania do refleksji. Przypomina co najważniejsze, uczy.

Później oczywiście jeszcze lepiej wypadało to w głównej sadze.

Redsi świetnie potrafili to zaadoptować do Wiedźmina 3, którego historie poboczne, questy, zadania i cała reszta z multi-wyborami i różnymi ścieżkami spowodowała, że to najlepsza gra w swojej kategorii w historii tej branży.

Natomiast w serialu, w każdym odcinku tej głębi, tego przekazu, tych dylematów moralnych jest bardzo mało, albo tego nie ma w ogóle. Największym błędem twórców było przekonanie, że da się to przekazać w 20 min w każdym odcinku (odcinek trwa 1 godzinę i zawsze są 3 wątki - 1 wątek to trzymanie się pierwowzoru książki i jakieś opowiadanie - niestety właśnie potraktowane po macoszemu, 2 pozostałe wątki to jakieś dopisane, gorsze - bo nie mogą być lepsze od Sapkowskiego - historie)
Osobiście tego nie rozumiem, bo po co? Skoro twórcy mają 2 zajebiste tomy opowiadań Sapkowskiego, to zamiast maksymalnie wykorzystać te małe arcydzieła i w każdym odcinku przekazać ich kwintesencje, stworzyli CHAOS.

Serial da się oglądać. Solidne 7/7.5 na 10, ale tutaj wymagania były i są większe.
To nie jest jakiś tam serial, przez kogoś wymyślony. To powinna być najwyższa półka i dlatego ludzie oczekują czegoś ponadczasowego.

Niestety, ale tak nie jest i nie ma tego efekty WOW po każdych napisach końcowych i szczęki na podłodze.

Gra o Tron (bez zrypanej końcówki) ciągle na...tronie. :)

P.S
Jestem fanem twórczości Sapkowskiego od kiedy zaczął wydawać swoje książki, które czytałem jak tylko się ukazywały. Jestem wielkim fanem gry i ogólnie graczem.