Zapewne część oglądaczy trochę się gubi, kiedy Cenckiewicz analizuje każdy detal. Bo najnowsza historia Polski tworzy się na dwóch płaszczyznach. Pierwszej – znanej każdemu z mediów, drugiej – powstającej w zaciszu gabinetów politycznych i dostępnej tylko nielicznym. Ta druga fragmentarycznie jest jawna, ale mało kto ma ochotę w nią wchodzić. Może dlatego, że ląduje się wtedy na celowniku służb, które starannie odnotowują niespotykaną nadaktywność szaraka z ulicy. Na tym poziomie dobrze się czują tylko zawodowi historycy, którzy potrafią wyłapywać niuanse, tworzące spójny przekaz. A i tak nie jest to cała historia, bo część dokumentów nadal jest tajna (np. archiwa poszczególnych partii politycznych). Osobiście seriale „Reset” i „Zgoda” kojarzą mi się z filmem „Stan gry”, w którym dociekliwi dziennikarze są jednocześnie kreatorami nowej odsłony sytuacji politycznej.
Odnośnie pierwszego odcinka „Zgody” mam kilka zastrzeżeń technicznych. 1) Nierówny, skaczący poziom natężenia dźwięku (film odbierałem z tunera TVB-T2). 2) Niechlujny montaż. W jednej ze scen na łódce widoczny jest brak synchronizacji obrazu i dźwięku. Słychać wypowiedź Cenckiewicza, ale jego usta otwierają się w innym rytmie. W innej scenie na łódce Cenckiewicz wypowiada tę samą kwestię w dwóch wersjach: krótszej i dłuższej. Jedna miała być usunięta, a puszczono obie. 3) Godzina premiery 1. odcinka. Miała być 19:40, a zamiast tego było 1,5 godziny gadania Sakiewicza i Rachonia o przysłowiowej d### Maryni. Problemy techniczne? Kolejny montaż materiału? Cenckiewicz nie zdążył dojechać? Nie wiadomo; nikt z TV Republika nie przeprosił widzów za tę obsuwę czasową.