Z jednej strony ciekawy sposób przedstawienia wojny oczyma wielu postaci.
Z drugiej strony wykonanie gorzej niż przeciętne. Chyba zbytnio rozpieściły mnie gry zapisujące stan, a nie tylko miejsce zapisu. Robiłeś coś, zdobyłeś coś? Nie ważne, masz tu co popadnie i leć. Rozmieszczenie punktów zapisu też jest śmieszne. Niektóre poziomy wyglądają mniej więcej tak. Opracuj taktykę, powoli przeczesuj obszar, idź do przodu. Zginąłeś od losowej kuli w łeb. Znasz już ten kawałek, idź zebrać co chcesz, zgiń przypadkowo od ognia. Ileś pób później: kładziesz lachę na to, respawn i lecisz do przodu znając wszystko i wszystkich na pamięć. Może tym razem się uda. Byle to przejść, bo jest już nudne i męczące.
Wiele gier ma ten problem. Ostatecznie nie przechodzisz jej taktycznie wczuwając się w grę, a zwyczajnie chcesz już to przejść, bo ręce opadają.

Tu warto też wspomnieć o wspaniałomyślności w postaci sterowania samolotami. Chciałoby się mieć pełne sterowanie, zrobić beczkę, samodzielnie stabilizować samolotu, nie? Taki uj. Masz tu upośledzone sterowanie dla biednych i lataj jak w gierkach lotniczych z lat 90. Później latasz jak osioł pod skosem, bo regulacja nachylenia jednocześnie skręca. Samoloty przypominają bardziej pływanie łodzią. Oczywiście mogli dać opcję sterowania zaawansowanego lub podstawowego, ale po co? Jeszcze ktoś użyłby kampanii jako jakiegoś samouczka czy pola do trenowania latania i był za dobry na multi.

Smutne jest to, że o ile fabularnie i ideowo kampania jest całkiem dobra, to jej wykonanie sugeruje, że zrobili to tylko aby odhaczyć "gra dla jednego gracza".

Co do multiplayera, to trudno mi się jakoś odnieść. Grałem całkiem sporo (przed kampanią) i z jednej strony jest fajny i ciekawy, z drugiej strony dosyć szybko popada się w rutynę i zwyczajnie się nudzi.