Dobry rougelite ze sprawnie poprowadzoną historią oraz wieloma innymi smaczkami.

PLUSY:

+ Oprawa wizualna. Bardzo ładny pixel art. Nie najładniejszy, ale zrobiony ze smakiem i dopracowany pod wieloma względami.
+ Dobrze opowiedziana historia, która w sumie jest całkiem niezła. Co prawda znowu mamy we wszystko wmieszanych bogów, ale nie jest to sama sztampa.
+ Bohaterowie, czyli rodzina Bergsonów. Choć wyjątkowi, to na ekranie po prostu widzimy zwyczajną rodzinę, ze swoimi troskami, problemami, planami etc.
+ Krótkie historyjki po śmierci naszego wybranego bohatera. Nie wiem ile razy zginąłem, ale duży plus za to, że ciągle coś się dzieje, nie ma powtarzalności. Do tego te smaczki w postaci różnych wykonywanych czynności przez członków rodziny – fajnie zrobione. Nie są to kołki stojące w jednym miejscu w domu.
+ Wciągająca pod kątem rozgrywki. Pomimo kolejnych śmierci ciągle miałem ochotę spróbować przejść podziemia. Jak w grach lubię trzymać się jednego, może dwóch wybranych bohaterów, bądź nie zmieniam często członków drużyny, tak w Children of Morta próbowałem walczyć każdym, aby odkryć co ma dana postać do zaoferowania.
+ W przypadku wybrania nowej postaci na dalszym etapie bardzo szybko ona awansuje. Nie musimy się obawiać, że będzie odstawać od reszty. Np. Benem zrobiłem 15 poziomów w jednej trzypoziomowej miejscówce z robotami.
+ Umiejętności poszczególnych postaci – różnorodne i niepowtarzalne.
+ Prosty, ale dopracowany i przyjemny rozwój postaci.
+ Pomimo monotonnych lokacji, zakamarki mają niejedną tajemnicę lub sprawę do załatwienia. Urozmaicało to wyrzynanie zastępów wrogów.
+ Dobrze zrobiona walka. Naprawdę walczy się przyjemnie i spośród kilku postaci każdy znajdzie dla siebie te dwie, z którymi będzie zapuszczał się w miejsca pochłonięte Zepsuciem.
+ Różnorodni przeciwnicy z unikalnymi zdolnościami, różnymi atakami etc.
+ Błogosławieństwa i relikty, które ułatwiają potyczki. Im więcej wybijemy stworów na swojej drodze tym większe mamy szanse na to, by wypadły z nich odpowiednie wzmocnienia lub kryształy, za które może je zakupić u handlarza. W ten sposób nie opłaca się pomijać wrogów, choć oczywiście można, ale walki z bossami trwają wtedy nieco dłużej.
+ Nie tracimy zebranej morwy, przedmiotów, zebranego doświadczenia w przypadku śmierci przed dotarciem do bossa
+ Od strony technicznej wszystko śmiga bez zacinania. Szybko się wczytuje i wyłącza.
+ Przyjemna oprawa muzyczna
+ Dobra oprawa dźwiękowa
+ Język polski (za to, że jest i za to, że jest dopracowany)
+ Narrator

MINUSY
- Brak możliwości rozwoju postaci z poziomu domu
- Niekiedy losowość w wypadaniu przedmiotów daje się we znaki. Zdarzało się, że na całym poziomie nie wypadł mi kryształ lub mikstura zdrowia. Albo w drugą stronę – wypadało ich bardzo wiele a z kolei mało błogosławieństw i reliktów. Na szczęście zdarzało się to sporadycznie i raczej na początku rozgrywki.
- Jeśli chcemy rozwinąć do końca lub na full postać to musimy grindować. Oczywiście produkcję możemy skończyć bez w pełni rozwiniętej postaci.
- Mało urozmaicone lokacje. W sumie poza domostwem mamy 4. Jak dla mnie powinno być znacznie więcej
- Postaciami z atakami dystansowymi znacznie łatwiej przechodzi się przeciwników a tym bardziej bossów.