Na mojej drodze stoi tylko Darklurker i końcowy boss (no i dodatki, które właśnie zakupuje). Kto grał w jedynkę ten wie co go czeka. Czy jest łatwiejsza? Jeżeli pokonujesz dosłownie wszystkich bossów (tak rzuciłem się z mieczykiem na starożytnego smoka) to mimo wszystko na poziom trudności nie ma co narzekać. Paradoksalnie to właśnie opcjonalni przeciwnicy są głównym wyzwaniem (wspomniany starożytny smok, pan piecyk z piekła, który podpala miecz, król, Darklurker - jak grasz melee, jak ja to jest to piekło). Jeżeli chodzi o projekty bossów to nadal są świetne, ale dużo technik walki z nimi pokrywa się z 1 (wizualnie też czasem są podobni np. królewski szczur do sifa). Irytowało mnie, że muszę się przenosić ciągle do Majuli, aby wbić poziom, a nie, jak w 1 w każdym ognisku. Samych ognisk jest więcej i pomiędzy każdym można się przenosić.

Ogólnie mówiąc gra jest bardzo podobna do jedynki z tym, że połączenia w pomiędzy światami w postaci skrótów są gorzej wykonane.

Dałem 8 jednak z innego powodu (do tej pory nie rozumiem tej powszechnej manii dawania 10 tej grze przez różne serwisy). Mam dziwne wrażenie, że jak ktoś chce powiedzieć coś złego o tej grze to z automatu jest traktowany jako ten co nie docenia poziomu trudności. Ja mam problem z bugami, których jest z każdą częścią coraz więcej i więcej. Od czasów Demon Souls tylko ich przybywa, a seria ma dalej te same problemy. Ile jeszcze części będę się męczył z tą wariującą kamerą, auto nacelowaniem, które momentami świruje, kartonowymi dialogami z poprzedniej epoki czy też magicznymi schodami, na które postać nie wejdzie od boku. Nie jestem również zwolennikiem ukrytej fabuły, ale to jest zależne od podejścia człowieka.

Dark Souls II, jak dla mnie tylko dla poziomu trudności, który jest świetny