Tak mi się zebrało na podsumowanie moich wrażeń po roku z nową odsłoną Diablo.
Czekałem na tą grę jak cholera, od kiedy ją tylko zapowiedziano (2007 rok bodajże). Screeny, gameplaye, zwiastuny, aż w końcu beta. Zagrałem w nią gdy stała się darmowa, pod jej koniec. Z wypiekami na twarzy ukończyłem ją raz, drugi, trzeci - wszystkimi postaciami. Potem pamiętna data - 15 maja - premiera. Tylko, że zakupiłem grę 2-3 dni po premierze (nigdzie do cholery nie mogłem jej dostać). I wtedy się rozpoczął gaming. Nie zawiodłem się na Diablo III. Zmiany typu uproszczenia rozwoju postaci (brak rozdawania statystyk), czy jakiekolwiek inne zmiany mi nie przeszkadzały. Fabuła - mi się akurat podobała. Tylko jakoś często odchodziła na bok, zapominałem co do cholery mam zrobić i o co w tej grze chodzi (mówiąc o fabule), ale jej ogólny zarys mi się podobał. Często spotykam się ze stwierdzeniem, jakoby fabuła w Diablo (nie tylko mówiąc o III) była kiepska. W DII było fajnie, więcej cutscenek skonstruowanych w taki sposób, aby gracz nie skupiał się jedynie na postaci swojego bohatera, by mógł odetchnąć przez chwilę i skupić się na poczynaniach Mariusa. Prawda, w pierwszej części fabuła była jako tako podsunięta graczowi, który pewno myślał "O, trzeba zabić Diablo bo jest zły" i koniec (ale jaki był w Diablo I klimat, ehhh...). Lecz przeczytanie Book I: Of Heaven and Hell, Book II: The Return of Terror oraz The Nature of The Soul Stones powodowało odczucie, że Diablo jest czymś bardziej epickim, czymś większym :)