Far Cry 3 Blood Dragon jak dla mnie ma prawie wszystko co powinien mieć idealny FPS. Zacznijmy od klimatu, który stanowi chyba ogromny wyjątek wśród gier. Owszem, znamy gry o kiczowatym klimacie, ale były takie, gdyż wtedy się takie produkowało, a FC miał być taki z założenia. Grę czasami trudno traktować poważnie, co dla mnie jest plusem. Nie ma tam żadnych tandetnych zwrotów akcji, ale granica między totalną rozjebką (nieskończona amunicja i życie), a między jak najbardziej prawdziwą walką w labiryncie krwi jest stonowana. Broni mogłoby być o wiele więcej i bardziej wymyślnej, ale cóż nie ma ideału. To samo tyczy się zwierząt. Można przecież stworzyć np. kazuara z mini laserami, a nie pokolorować faunę na srebrno i koniec. Niektórzy narzekają na słabe oświetlenie. Ja bez problemu gram po 2-3 godziny i nie mam żadnych bólów głowy, zawrotów czy czegoś jeszcze innego. Uważam, że Spider powinien nam potowarzyszyć trochę dłużej. W żadnej mierze się z nim nie związałam emocjonalnie, toteż jego śmierć była mi obojętna. Tym bardziej, że później Rex nie raz wspomina go w trudnych chwilach. Cięte żarty naszego cyborga pogłębiają tylko całą atmosferę, jak najbardziej plus. Zabijając assassynów (zmutowanych naukowców z nożami), czułam się jakbym grała w Wolfensteina, gdzie takowi też byli. Czyli nutkę grozy możemy spokojnie odhaczyć (bynajmniej ja). Gra za krótka. Wiem, wiem to wciąż tylko niezależny dodatek, FPS'y z natury są krótkie, ale misji fabularnych powinno być dodatkowo 2-3. Ujeżdżając Szkarłatnego Smoka, przypomniały mi się najnowsze transformersy. Maszyna na maszynie walczy z maszynami. Polowań na elitarne jednostki czy też smoki, powinno też być więcej. Co do Dr.Darling, odkąd zabiłam Carlyle'a czułam, że będzie zła. Jak to możliwe, iż osoba która pracuje nad smokami i unicestwieniem świata (nie pamiętam, świata czy też jakiejś jego części) nagle stwierdza, że w sumie tego nie chce. To tak jakby przejść z PiS'u na Prawicę. Jej nagłe "objawienie" się mi po pokonaniu Sloan'a wzmogło tylko to podejrzenie. No i końcówka tak jak przepowiedziałam, Dr.Darling jak w tanim horrorze odwraca się z gadzimi oczyma. Wniosek? Była jedną wielką manipulantką używającą swojego ciała do spełniania chorych ambicji. Jakich? No choćby bycia jedyną osobą na świecie ze smoczą krwią. Tak, tak nie bez powodu rozwaliliśmy cały ośrodek badawczy. Kończąc, gra jest naprawdę zajebista.