Fajny survival. Rozwijamy naszego bohatera poprzez tworzenie coraz lepszego wyposażenia i zaplecza. Ponadto walczymy o przetrwanie z drapieżnikami, w tym przerośniętym robactwem, które pojawia się głównie po trzęsieniu ziemi lub występuje w okolicach ruin. Ogólnie wędrujemy od oazy do oazy, aby wytworzyć jak najwięcej rzeczy, które przydadzą się podczas wędrówki do kolejnej oazy lub eskapady do zapomnianych przez czas budowli, w których znajdziemy schematy oraz artefakty, dzięki którym poznajemy historię tego miejsca. Niby jest powtarzalnie, ale gra się przyjemnie. Starsand ma fajny klimacik - przez wiele godzin czułem tę samotność wśród piasków pustyni i ten niepokój, gdy pierwszy raz wchodziłem do piramidy.
Gra nie ma wodotrysków. Oprawa wizualna jest prosta, stonowana, taka minimalistyczna, ale przez to ją właśnie lubię. Audio też jest w porządku. Jedynymi minusami są aspekty techniczne. Gra lubi wysypać się do pulpitu, więc zalecam częste zapisywanie (dla początkujących: grę zapisujemy w szałasie, więc przy pierwszym uruchomieniu gry warto mieć nieco więcej czasu, bo minie z kilkadziesiąt minut zanim go zbudujemy). Poza tym walka jest nieco drewniana i nierzadko było tak, że strzała nie zadawała ran robalowi, choć dostawał prosto w czerep. Poza tym wszystko w porządku.