Nakręcić w obecnych czasach taki film przy użyciu takich środków to prawdziwa sztuka. Nie pamiętam kiedy ostatnio tak się bałem na filmie.

Jego największa siła tkwi w realizmie przedstawionej historii, jest bardzo dobrze zagrany, sposób pracy kamery również pogłębia wrażenie uczestniczenia w zwyczajnej akcji strażackiej w zwykłym hiszpańskim budynku mieszkalnym. W klimat naprawdę można się wczuć, szczególnie samemu i w ciemnym pokoju.

Wydarzenia mające miejsce w filmie również są jak najbardziej do przyjęcia - taki wirus zapewne nie istnieje, ale gdyby nagle się pojawił, reakcje ludzi byłyby prawdopodobnie własnie takie - nie jest to w każdym razie jakiś idiotyczny megapotwór w pępku świata, jak miało to miejsce w Coverfield, tylko typowa, stara kamienica w nie wiadomo jakiej dzielnicy hiszpańskiego miasta.

Zachowanie bohaterów jest również jak najbardziej wiarygodne, podstawa to przetrwanie, nie ma żadnych pseudoheroicznych wyczynów jak w wyżej wspomnianym filmie, gdzie główny bohater pcha się w środek niebezpieczeństwa ratować osobę, która nie wiadomo nawet czy żyje, zresztą on jeszcze ok, no i kamerzysta, to jeszcze można zrozumieć, ale po co szła tam ta 3cia osoba (dziewczyna w butach na obcasie)?

Napięcie w [REC] rośnie do końca, akcja rozwija się raczej przewidywalnie (co nie jest jednak żadnym minusem) aż do pełnego wyjaśnienia sytuacji. Nie ma żadnych dłużyzn, film jest zresztą dość krótki jak na dzisiejsze standardy.

Widziałem sporo krytycznych opinii na temat tego filmu, każdy ma swoje zdanie więc nie ma co się spierać. Dla mnie wystarczającym potwierdzeniem jego klasy jest fakt, że Amerykanie zrobili swoją wersję tego filmu (Quarantine) dla analfabetycznej części społeczeństwa, która nie potrafi czytać napisów pod filmem, który jest nakręcony w języku innym niż angielski.

9/10