, ale ...
Masz tu trochę racji. Ale z większością filmów sensacyjnych jest tak, że trudno je oglądać dość częśto. Inaczej jest np. z filmami muzycznymi, przygodowymi, fantastycznymi czy bitewnymi. Tamte mają inny urok. Tu zaś fabuła i jej zwroty są bardzo ważne. Jak się je zna, film dużo traci. Warto więc powracać do niego co kilka lat (np. 3-5), kiedy już nie dokłądnie pamięta się szczegóły. Pewnie dlatego ostatnio go ominąłem dużym łukiem, choć nie mam nic przeciwko niemu. Nie chcę aby zostawił jakąś ryse na swoim obrazie w mojej pamięci.

Z drugiej strony warto go zobaczyć chociażby dla odmiennej kreacji Forda, gdzie on jako intetelektualista pokonuje wszystko bardziej pod wpływem adrenaliny, niż swych wrodzonych, a właściwie wyćwiczonych umiejętności. Ponadto Tommy Lee Jones, doskonale odgrywa szeryfa Gerarda. No i na koniec Jeroen Krabbé, który od początku intryguje i nie wiadomo, aż do końca czy jest postacią dobrą czy złą. No jak to w Chicago, nie mogło zabraknąć polskich bandytów, ale to już szczegół.