Miło mnie zaskoczyła najnowsza produkcja Woody'ego. Jego ostatnie filmy dało sie oglądać,ale umówmy sie,na kolana nie rzucały. "Śmietanka..."mimo,ze opowiada dość banalną historię miłosnego trójkąta,jest tak rozkosznie urokliwa,ze nie sposób jej nie lubić. Wpływ na to ma z pewnością fakt,ze akcja dzieje sie w jakże fotogenicznych,niemal mistycznych czasach Hollywood lat 30-tych,a Allen potrafi swietnie ją "wygrać",i to pomimo niezbyt wielkiego budżetu. Stroje,scenografia,zdjecia,muzyka jazzowa świetnie ze sobą korespondują dając wielką satysfakcję w odbiorze. No i aktorzy-Allen znalazł chyba wreszcie swoje idealne alter ego w postaci Jesse'go Eisenberga,Kristen Stewart wygląda i gra rewelacyjnie,Blake Lively też jest świetna. Szkoda tylko,ze zamiast Steve'a Carell'a nie zagrał pierwotnie obsadzony Bruce Willis. Byloby jeszcze ciekawiej. Film nie jest beczką smiechu,humor jest stonowany,ale to bardzo dobrze(najzabawniej wypadają żarty o Żydach,w ktorych Allen sie specjalizuje) Film idealny na randkę,ale rowniez dobry na którąś rocznicę ślubu. Niby w sumie nic nadzwyczajnego,oglądaliśmy podobne historie, w podobnej scenerii,ale w dobie CGI-jowych Blockbusterów,"Śmietanka..." zasmakowała jak łyk najlepszego wina (rocznik 1930)