W filmie Laily Pakalniny ciężko było się odnaleźć. Na ekranie ogromny bałagan, źle zmontowane sceny i ogólny oczopląs. Akcja tego filmu dzieje się w 1960 roku. W tym czarno białym obrazie mamy historię 10 letniego Janisa. Ten młody pionier żyje w kołchozie Świt, gdzie wspólnie z kolegami i koleżankami wbija im się do głowy wszystkie dobra komunizmu i Związku Radzieckiego. Janis wydaje władzom swojego ojca, który później chce dokonać zemsty. Niby prosta historia a jednak nie przemawia.
Cieżko to się ogląda na ekranie. Do tego jeszcze niby cudowne przebicia na ślimaki i ważki, które miały pokazać nam wrażliwość reżyserki?
Film będzie niezłym sprawdzianem na wytrzymałość widza. Podczas projekcji ludzie wychodzili z kina, bo nie ma się co dziwić że to jest ciężka produkcja zrobiona dziwnym schematem.
Rola Zborowskiego jak każda w jego wykonaniu. Zagrał jak mu reżyserka kazała.
Nie była trudna, więc sobie poradził jako Karlis. To przecież zdolny aktor a zagrać nawet
W innym języku to też nie problem.
W jaki sposób ten film dostał zgłoszenie do Oscara, to już temat na inną dyskusję.
Uwaga! Film dla ludzi lubiących wyzwania na ekranie i szukających zawsze czegoś nowego w kinematografii.
Ocena 4****