chyba nie trzeba nikomu mówić jak zawodny jest umysł człowieka. można stwierdzić z jednej strony, że mamy wspaniale rozwinięty mózg, z drugiej natomiast, że wciąż nie osiągnął odpowiednio wydajnej formy. człowiek to jedyne zwierzę, które jest świadome swojego istnienia i zdolne do bardziej abstrakcyjnego trybu myślenia. człowiek zaczął się zastanawiać m.in. nad tym jaki jest sens jego istnienia, skąd on się wziął i to co go otacza, co go czeka po śmierci. oczywiście nikt tak naprawdę nie powie jak jest, może jedynie przedstawić pewną koncepcję, teorię. religia jest właśnie takim zbiorem odpowiedzi na te i inne pytania. w każdym zakątku świata ludzie tworzyli inne religie a każda przedstawiała mniej lub bardziej podobną do siebie koncepcję stworzenia świata itd itp. to zupełnie zrozumiałe, że człowiek chce czuć się wyjątkowy, mieć poczucie, że to wszystko ma jakiś sens i potrzebuje czegoś co da mu nadzieję a to wszystko oferuje właśnie religia. tak, daje, ale w zamian religia, a właściwie jej przywódcy oczekują w zamian posłuszeństwa, oddania i ślepej wiary w to co głoszą. i tu zaczynają się problemy. śmieszne a czasami chore i sadystyczne rytuały, idiotyczne nakazy żywieniowe, ciemnota intelektualna to jedne z pewnie wielu zarzutów pod adresem religii w ogóle, ale to nie wszystko. ogólnie wiadomo też, że różnice obojętnie jakiego rodzaju prowadzą u człowieka (u innych zwierzą zresztą też oczywiście) do powstawania konfliktów. ekspansywny tryb życia homo sapiens spowodował, że światy różnych religii i kultur zaczęły na siebie zachodzić. i jak nie trudno zgadnąć różnice poglądów religijnych stały się głównym źródłem konfliktów wśród ludzi i do tego najbardziej krwawych konfliktów. no bo przecież tu już nie chodzi tylko o to, że ktoś jest czarny a ktoś biały albo że ktoś ma łysą głowę a ktoś afro, tu chodzi o pewien porządek, styl życia, jego fundamenty. w tej kwestii ludzie zaczynają myśleć: "nikt nie będzie podważać słuszności istnienia tego w co wierzę i poświęciłem całe swoje życie!! ten co wierzy w herezje i kpi z mojej wiary musi za to zapłacić!" no i teraz wystarczy zamienić słowa w czyn i mamy świętą wojnę. w przeszłości religia była powodem wielu wojen i ludobójstw, których chyba nie muszę wymieniać. pomimo, że religie same w sobie są absurdalne to jeszcze prowadzą do krwawych konfliktów.
i tak oto mamy dowód, że nasz mózg nie ogranicza naszej głupoty, może ją jedynie ograniczyć nasza fizyczna powłoka... czy religia to źródło wszelkiego zła? na pewno nie, i bez niej można wiele "dobrego" zdziałać.
jestem ateistą, a może raczej agnostykiem zmierzającym jednak bardziej do stwierdzenia, że boga nie ma (ta niepewność wynika zapewne stąd, że od małego wpajano mi religijne bzdury i teraz nie jestem wstanie się od tego zupełnie uwolnić). zauważcie, że już dawno człowiek wymyślał sobie bogów i inne fantastyczne byty, żeby odpowiedzieć na nękające go pytania i pojąć niezrozumiałe dla niego zjawiska. zaczęło się od tego m.in. że człowiek nie wiedział czym są pioruny. no to sobie wymyślił, że wystrzeliwuje je jakieś bóstwo mieszkające w chmurach, teraz wiemy, że to wyładowania elektryczne wynikające z pocierających się cząsteczek, drobnych kropli wody w chmurze (chociaż nie tylko, bo np. przy gwałtownych erupcjach wulkanów też można zaobserwować potężne wyładowania elektryczne w chmurze wyrzucanych pyłów i gazów), które otrzymują ładunek dodatni bądź ujemny itd itd itd. we współczesnym świecie są wciąż aktualne inne "bajki" dotyczące chociażby sensu naszego istnienia jak i początku świata, czy rozwiązanie problemu różnorodności gatunkowej na naszej planecie. cały czas nie ma naukowych, racjonalnych i co najważniejsze NIEPODWAŻALNYCH wyjaśnień tych trudnych kwestii. jaki jest sens naszego istnienia? dla jednych to będzie zapewne to, że jesteśmy częścią wielkiego boskiego planu, którego jednak nie jesteśmy wstanie pojąć... dla jeszcze innych będzie to uczestnictwo w selekcji naturalnej, która ma w ostateczności doprowadzić do powstania idealnej istoty ludzkiej. dla mnie osobiście żadna znana mi koncepcja dotycząca sensu istnienia, powstania świata, czy różnorodności organizmów na świecie nie jest satysfakcjonująca. jednak jestem bardziej przychylny tym naukowym wyjaśnieniom, bo te religijne to zwykła fantastyka.
a teraz tak się zastanówcie: czy warto tak się męczyć i walczyć ze sobą w wyjaśnianiu czegoś, czego pewnie nie będziemy wstanie poznać, zrozumieć, co i tak jest poza naszym wpływem i nawet wiedza o tym niczego kompletnie nie zmieni??? nie lepiej po prostu żyć i dać żyć innym, i rozwijać w sobie to co sprawi, że będzie nam wszystkim żyło się lepiej, a otaczający nas świat będzie lepszy i lepszy??? ja osobiście wierzę w samodoskonalenie, samorozwój bez religii, bez ideologii, bez kultów "guru"/"mistrza" wynikający z woli i chęci wykorzystania wielkiego potencjału, który drzemie w każdym z nas. jednak żeby tak się mogło stać musimy być w pełni wolnymi myślowo a świat, w którym żyjemy raczej tego nam nie gwarantuje. zresztą już nawet się nie łudzę, że kiedyś tak będzie a na pewno nie za naszego życia, ani za życia naszych dzieci, czy wnuków. tak czy siak, jeśli wierzysz w religijne urojenia, czy jesteś ateistą z przerośniętym ego bądź dla drugiego tolerancyjny, nie zmuszaj siłą żeby "przeszedł na drugą stronę", ani nie sprawiaj żeby czuł się kimś gorszym tylko dlatego, że wierzy to co daje mu nadzieję i nadaje sens życia. chociaż w przypadku, gdy religia, czy ideologia jest destrukcyjna dla jednostki samej dla siebie, czy dla otaczającego jej świata (a wynikająca z jej działań wynikających z ideologicznych/religijnych przekonań) należy oczywiście interweniować. w racjonalny sposób oczywiście...
to tyle ;) a film spoko 7/10 polecam!