Lepiej bym tego nie ujął. Zgadzam się jota w jotę. Doceniam reżysera, doceniam wiele aspektów z tego filmu, grę aktorską (to chyba popisowa rola Jackmana), wyśmienitą muzykę Mansella (to akurat standard), cudownie wyglądającą Weisz w roli królowej Hiszpanii i mimo, że lubię takie kino, to dawno nie czułem... no właśnie, czego? Mógłbym to jedynie porównać do jedzenia bez smaku, bo niby jestem syty, ale nie czułem smaku podczas jedzenia. Wyciskarka łez w moim przypadku również była bezskuteczna. Film niezwykle trudny do ocenienia, ale gdyby reżyser bardziej poszedł w kierunku treści, a nie formy (szczególnie w wątku o przyszłości), to być może rozmawialibyśmy teraz o ponadczasowym obrazie, a tak mamy ciekawie przedstawione nie wiadomo co.

5,5/10

Kiedyś w trakcie jakiegoś meczu słyszałam komentarz "zakiwał się na śmierć" i to określenie bardzo pasuje mi do tego filmu.
Nie kupuję zawilców wyrastających z brzucha i lewitującego w powietrzu niczym Budda, Jackmana - po to aby powiedzieć coś o przemijaniu, życiu i miłości.

Poza tym nie lubię tego rodzaju komunikatu, który mówi mi co mam myśleć. Gość jakby nie wiedział w którym momencie przestać. Być może kilka kadrów mniej dałoby zdecydowanie lepszy efekt.

Niektórzy wolą, jak z brzucha wychodzi Obcy, niektórzy wolą kwiaty (które nota bene są metaforą). Ciekawostka - ta scena została kręcona przez 5 miesięcy bez efektów komputerowych. Ale to przecież i tak "nie ma" znaczenia :)

Tu nie chodzi o to co wolę, tylko jakie uzasadnienie znajduje twórca, a później (dzięki Niemu) odbiorca, do tego aby w filmie zastosować ten czy inny zabieg.
Wysiłek warto nagradzać zwłaszcza u dzieci. Jednak medalu na Olimpiadzie za wysiłek się nie dostaje, medal dostaje się za efekty.
A tutaj efekty mimo nadludzkich wysiłków, moim zdaniem są naprawdę marne. Metafory i symbolika na poziomie kilkuletniego dziecka, które rączką rysuje to, o czym śpiewa. Ja tak to odbieram.

Ja za to uważam, że efekty są powalające, natomiast spłycanie metafor i symboli zawartych w tym filmie jest wręcz niegrzeczne. Tutaj ilość obrazów, znaków jest tak ogromna, że nie jest się w stanie ich wszystkich wymienić. Może właśnie dlatego, że to dzieło to zbiór symboli, a nie alegorii?

Zgadzam się z Tobą, ale jednak ma ten film coś w sobie, że oglądałem go z zaciekawieniem do samego końca. No ale, film się skończył, przyszedł czas na refleksje i zacząłem zastanawiać się o czym tak na prawdę był i jaki miał głębszy sens. Dochodzę do wniosku, że ten film świetnie odzwierciedla przerost formy nad treścią, na szczęście nie można nic zarzucić świetnym efektom, muzyce i grze aktorskiej, jednak to za mało, aby móc polecić go innym i zrozumieć zachwyt niektórych użytkowników filmweb'a tym filmem.