Oglądałem już dwa razy i ciągle jestem pod wrażeniem głębi przekazu, metafizyczności,
symboliki i zwykłego piękna tego filmu. Jest to zarówno najlepszy film o tematyce religijnej,
zręcznie poruszający tematykę życia i śmierci, jak również jeden z najpiękniejszych filmów o
miłości, jaki w życiu widziałem. Wręcz brakuje mi słów, aby oddać w pełni jego wyjątkowy na
mnie wpływ. "Źródło" trzeba oglądać uważnie, bo każdy element staje się istotny, niesie
fantastyczną symbolikę, a muzyka Clinta Mansella po prostu rozkłada na łopatki... Nie
skłamię, jeśli napiszę, że jest to dla mnie NAJlepsza muzyka filmowa w historii kina - tyle
emocji, tajemnicy, mistyki zawartej w dźwiękach... Rzadko czegoś, takiego można
doświadczyć. Uważam, że to dzieło jest po prostu genialne i zasługuje na ocenę 10/10,
którą wystawiam niezwykle rzadko. Przez ostatnie 3 lata nie widziałem żadnego innego
filmu, który w moich oczach mógłby zasłużyć na tę najwyższą ocenę.