Szczerze powiedziawszy, tak jak napisałem już w kilku innych postach ja bym tego filmu nie analizował kawałek po kawałku. Aronofsky bawi się w przeplatanie podobieństwami i symbolami na różne sposoby. Podobieństw w stylu guz, Xibalba, Inkwizytor jest mnóstwo i zawsze możnaby znaleźć nowe myśle.

Jeśli chodzi o ostatnie 4 pytania to tu chętnie podziele się swoją interpretacją:
1)Kwiaty które z niego wyrastają to symbol nowego życia. Życia wiecznego którego tak szukał Thomas w przeszłości. Chodzi tu jednak o zaskoczenie w jaki sposób to życie jest zaprezentowane.
2)W scenie z szamanem jest przebłysk przyszłości. Thomas kończy książke rozumiejąc już że śmierć jest drogą do chwały. Osiąga spełnienie i szaman to dostrzega. Wtedy daje mu się zabić, bo "Śmierć jest drogą do chwały".
3)Tu również są różne wersje. Moja koleżanka stwierdziła że to reinkarnacja. Ja osobiście uważam że Thomas z 1500AD jest wymysłem z książki Izzy, Thomas współczesny jest prawdziwy, i przeżywa aż do 2500AD. Zgaduje że jakoś odnalazł lekarstwo na śmierć i przez pół tysiąc lecia dojżewał do mysli przewodniej całego filmu. A myślą przewodnią całego filmy jest..>
4)... Nieśmiertelność możemy osiągnąć tylko poprzez śmierć. Śmierć jest drogą do chwały. Ona jest cyklem życia i daje początek nowemu istnieniu. Sztuka polega na tym, aby dojrzeć do śmierci i umrzeć spełnionym.

To moje 2 grosze ;)

Czytałam wywiad z Aronofsky'm w "Filmie" i tam powiedział, że konkwistador (nie inkwizytor)kojarzy mu się z guzem.
To ja już nic nie rozumiem. :(

Kwiaty - śmierć początkiem nowego życia, na tym więc polega nieśmiertelność.
Dla mnie zdanie - wypowiadane przez szamana - że śmierć jest drogą do chwały - to już przegięcie, co innego pogodzić się, co innego się gloryfikować.
Trzy historie - to dla mnie świat rzeczywisty, spojrzenie żony i niepogodzone z jej śmiercią ego męża.

Ja mam wiele wątpliwości, ale nie chcę spoilerować.

Pozdrawiam.

To ja się jeszcze zastanawiam, nad tym czy gdy konwistador pił mleko z drzewa życia, a potem przypomniał sobie o pierścieniu to jest jakieś przesłanie.Może ktoś ma jakieś zdanie na ten temat, pierwsza myśl jaka mi się nasuneła, to że fakt ten oznacza utratę miłości na rzecz nieśmiertelności.

ta sytuacja z pierscieniem ktorego zapomina nalozyc na palec, kiedy znajduje drzewo zycia wydaje mi sie analogiczna do zaniedbania zony w poscigu za lekarstwem na jej chorobe. bohater tak samo rzuca sie na sok drzewa zycia, zapominajac o wlasciwym celu swoich poszukiwan (uratowaniu hiszpanii i tym samym krolowej), jak rzuca sie na nadzieje ukojenia swojego strachu przed smiercia zony, zapominajac o niej samej.