Film definiuje po prostu coś, co można nazwać abstrakcją dla każdego. Jest wspaniale niezrozumiały na pierwszy rzut oka, a mimo tego tak piękny, że trudno od niego odejść. Na koniec pozostawia nam możliwość własnej interpretacji. Film mimo, iż poetycki nie jest nudną poezją, która niesie ze sobą nudne przesłanie itd. Odcina od tego świata, w końcu to prawdziwe dzieło nie z tego świata. Nic innego poza odczuciami się nie liczy. Szkoda, że to jedyny taki film tego reżysera.