bycie DURNIEM nie jest zabronione, ale czy koniecznie trzeba sie tym chwalić?

Joseph Losey po filmie Służący z 1963 roku i Wypadek 1967 wiem, że to zdecydowanie moje klimaty, Natomiast możesz, wyjaśnić co rozumiesz, przez hasło postmodernistyczne podejście?

Losey jak najbardziej - Służący czy Wypadek to rzeczy wybitne. Pan Klein też jest świetny, natomiast Zabójstwo Trockiego to jakieś nieporozumienie - nie wiem, czy się zgodzisz. Zdecydowanie nadużywam słowa "postmodernizm", za co przepraszam, film Żegnaj przyjacielu nie jest wprost filmem postmodernistycznym, jak np. Body Double de Palmy, ale chodziło mi o pewien dystans autora do opowiadanej historii, jakby nie do końca traktował ją poważnie i brał w nawias. Ale nie jestem pewien, muszę to obejrzeć raz jeszcze, film intrygujący, choć nie do końca do mnie dotarł, zdecydowanie bardziej ujął mnie Jeff.

Przyznam, że Zabójstwo Trockiego jeszcze mam do nadrobienia dlatego pozwolisz, że jak nadrobię, to wtedy wypowiem się co do jakości tego filmu. Natomiast po wyjaśnieniu zagadnienia w pełni się zgadzam, że Jean Herman w przypadku tego filmu potraktował go z dystansem, zwłaszcza można to zauważyć w zrachowaniach bohaterów. Nie wiem, czy pamiętasz ostatnią scenę w niej Alain Delon, wręcz do kamery tworzy z przymrużeniem oka zaskakujący wyraz twarzy, nie sądzę, aby była improwizacja, ponieważ przez większość czasu odczuwalna był pewna umowność w tej historii, co mi akurat nie wadziło wręcz przeciwnie dzięki temu, uważam, wyróżnia się do innych kryminałów.

Dzięki wielkie za wymianę opinii, na pewno jeszcze raz obejrzę ten film! Pozdrawiam!

Jest na cda, jeżeli obejrzysz ponowie, daj znać, co myślisz.