O! Znowu się spotykamy. Już miałem to włączyć (ze względu na autora powieści i Faye Dunaway), ale przeczytałem Twoją opinię. Dla pewności obejrzałem trailer i muszę powiedzieć, że jak dla mnie, to i to było zbyt wiele. Więc - dzięki za ostrzeżenie, a zakładając, że trailer nie powstał wyłącznie w celu zniechęcenia (co jednak czasem się zdarza, jak na przykład w przypadku "Rum Diaries"), zgadzam się z Tobą w pełni. Bo sądząc po trailerze to jakieś kolejne "American Pie" (a raczej - "American Shit"). Co prawda pewną wątpliwość budzi fakt, że to podobno film twórców "Pulp Fiction" i "American Psycho", ale zaufam Ci i daruję sobie przekonywanie się o jakości tego filmu na własnej skórze.

Już się przeraziłem, że ktoś napisał elaborat i wyzwie mnie za tak krytyczną recenzję. Niektóre oceny wypełniają skalę w 100%, a tacy, co oceniają takie filmy jako arcydzieło nie mam pojęcia skąd się biorą. Chyba nic nie oglądali wartościowego, a ich zycie wygląda właśnie jak w tym filmie. No ok. może to własnie różnica pokoleń, bo w końcu jestem już po trochę trzydziestce. Nigdy nie piszę nic na pokaz zatem możesz mi wierzyć, że oglądanie tego filmu nie wnosi absolutnie niczego poza zmarnowaniem czas, prądu i nastroju. Pozdrow wielkie;)

"ćpańsko, chlanie i rżnięcie" - przyjemny weekendzik, niekoniecznie made in USA. Zastanawiam się jednak, co trzeba było ćpać i chlać przed seansem, żeby odebrać ten film, jako pochwałę takiego stylu życia.

A, i nie widzę tu podobieństw z "AP".

Ja nie porównywałem tego filmu z AP. A swoją opinię podtrzymuję.

No wiem, to tak odnośnie postu 385, a nie chciało mi się pisać dwóch oddzielnych komentarzy.

Podtrzymuj sobie do woli, nic mi do tego. Tylko, że twoja opinia jest dla mnie dość enigmatyczna - nie kumam za bardzo skąd Ci się wzięło, że " impreza, ćpańsko, chlanie i rżnięcie" to "Wartości made in USA.". po pierwsze, to styl życia równie popularny w Europie co w USA. Po drugie, to fakt, że film pokazuje takie a nie inne zachowania, wcale nie znaczy, że je gloryfikuje. W tym przypadku jest wręcz przeciwnie. Równie dobrze można by napisać, "Upadku" - "mordowanie żydów, podbijanie krajów - wartości made in Germany". To, że film pokazuje coś złego, lub głupiego i nie nie pokazuje przy tym palcem i nie mówię wyraźnie "to jest złe/ głupie, nie rób tak", nie znaczy, że sam jest zły/głupi i owe zło/głupotę promuje. Omawiany film pokazuje pewien styl życia młodych ludzi i ja jako młody człowiek z pewnymi podobnymi doświadczeniami wcale nie myślałem sobie "o jak fajnie, ja też mam ochotę na 'ćpańsko, chlanie i rżnięcie' ". Wręcz przeciwnie: oglądanie tego typu filmów pozwala spojrzeć z boku, krytycznym, lub może zatroskanym okiem na na własne zachowania.
To nie jest film o niczym, to jest film o tym, co napisałeś. I to nie film jest ohydny, jeśli już, to tematyka jest taka. to nie to samo.

Ciekawe spostrzeżenia. I nie piszę tego z przekąsem. Rozumiem, że udało Ci się spojrzeć na film z innej niż ja strony. I to pochwała. Ja nie dostrzegłem tego dlatego nie odmówiłem sobie prawa do krytyki. Styl życia, który jest tak ukazany absolutnie nie powinien być promowany w filmach. Porównanie do Upadku - jest nieadekwatne, że niby to był ówczesny styl życia? To złośliwe, zgadzam się. Jednak wracając do stylu życia nie podobało mi się wieczne poszukiwanie współspaczy w tym filmie, rzygi i sceny z "panem dealerem", który wymachuje pistolecikiem. Co to ma być? Kochamy jednak Amerykę, ona dała nam tak wspaniałe wzorce, że tylko umazać się kupą i kochać wszystkich. Nic za tym nie stoi. Żadna idea (za Hitlerem stała, a to, że antyludzka, to kwestia oczywista), żadne przesłanie. Pustka. A jeśli chcę spojrzeć na czyjś styl życia okiem krytycznym lub pozytywnym, to wybieram dokument. Np. polski: Czekając na sobotę. Widziałeś? Tam jest świetnie pokazany styl życia młodych ludzi na polskiej wsi.