Ja miałam podobne doświadczenia. Leciał późno w nocy, obejrzałam kawałek i stwierdziłam, że pora spać. Ale nie mogłam pójść spać, bo co i raz zerkałam co tam się dzieje. Pojedyncze sceny jeszcze bardziej podsycały zainteresowanie (np. scena w aucie z klientem, gdy pojawia się policjant i cudowna melodia) i potem żałowałam, że nie obejrzałam całości. Polowałam na film w tv i udało się!
Piękna historia i wspaniali aktorzy.

Mi bardzo spodobała się jego relacja z tą dziewczyną, w której to on był niepewny, wycofany, co oczywiście z czasem się zmieniło :)

Początkowo chłopak wywoływał negatywne uczucia. Ot jeden z wielu przypadków wychowania bezstresowego. Potem było coraz lepiej.

Ty chyba w ogóle nie zrozumiałeś tego filmu.