w gruncie rzeczy film nie wywarł na mnie dużego wrażenia. z pewnością jest to dobre kino ukazujące problemy natury egzystencjalnej w sposób bardzo dobitny, rzekłbym nawet że surowy, zmuszające do pewnej refleksji nad istotą życia, jednakże moim zdaniem brakuje w nim czegoś istotnego by móc okrzyknąć go niekwestionowanym arcydziełem w swoim gatunku. nie mam na myśli bynajmniej aktorstwa które jest raczej bez zarzutu tudzież samego pomysłu z mieszaniem chronologii wydarzeń niczym puzzle, co jest zresztą dość ciekawym zabiegiem dzięki któremu całe widowisko wydaje się być bardziej specyficzne, ale to, że chwilami można odnieść wrażenie, jak gdyby ta historia odrobinę ocierała się o banał. klimat jest nieco przyciężki, świeżością też tu nie powiewa, lecz to pierwsze trzeba wybaczyć. krótko mówiąc dzieło jest dobre i godne polecenia, poniekąd krzepiące, jakkolwiek dla mnie mało sugestywne. doceniam oczywiście niebanalne przesłanie filmu, które jest odskocznią od hollywoodzkich tandetnych filmideł, próbę ukazania widzom mechaniki która kieruje światem, tu piękne słowa które Paul wypowiedział w kawiarni: "ziemia drgnęła, by nas do siebie zbliżyć. zakręciła sama i w nas, aż sprawiła że obydwoje znaleźliśmy się w tym śnie". 7/10